بازدید امروز : 23
بازدید دیروز : 29
کل بازدید : 361347
کل یادداشتها ها : 1747
روزنامه «کیهان» در سرمقاله شماره امروز خود به قلم محمد صرفی نوشت:
مردم مظلوم و آواره فلسطین باید از رئیس‌جمهور جدید آمریکا بسیار تشکر کنند! چرا؟! بخوانید!
نخست وزیر رژیم صهیونیستی و رئیس‌جمهور آمریکا هفته گذشته پس از نخستین دیدار رسمی خود در کاخ سفید، در کنفرانس مطبوعاتی شرکت کردند و دونالد ترامپ گفت؛ اعتقادی به راه حل دو دولتی برای مناقشه فلسطین ندارد. نتانیاهو هم مدعی شد رژیم اسرائیل باید بر تمام منطقه میان رود اردن و ساحل مدیترانه حاکمیت داشته باشد و نمی‌تواند ظهور کشور مستقلی به نام فلسطین را در کنار خود بپذیرد. برخی تحلیلگران این کنفرانس مطبوعاتی را مراسم تشییع جنازه راه‌حل دو دولتی برای مناقشه فلسطین توصیف کرده‌اند.
عده‌ای از رسانه‌ها و تحلیلگران غربی نیز به ترامپ تاخته‌اند که چرا چنین موضعی گرفته است. استدلال آنها جالب توجه است؛ آمریکا بیش از نیم قرن - بطور مشخص پس از جنگ 1967 اعراب و اسرائیل موسوم به جنگ 6 روزه- ژست میانجی و واسطه برای حل مناقشه فلسطین(سازنده صلح peacemaker) را داشته است و موضع ترامپ، اعلام پایان بازی در این نقش است. برداشتن نقابی که نیم قرن بر چهره آمریکا بود و برخی فلسطینیها را می‌فریفت که بالاخره روزی با میانجیگری واشنگتن کشوری به نام فلسطین به رسمیت شناخته خواهد شد و صلح به ارمغان خواهد آمد، جای تشکر و قدردانی ندارد؟! موضع ترامپ، پایان یک سراب بود. موضعی صادقانه! و حقیقی که بلافاصله اطرافیان او کوشیدند به‌نحوی آن را جمع و جور کنند.
ترامپ، دیوید فریدمن را به عنوان سفیر جدید آمریکا راهی تل‌آویو کرده است. فریدمن از مخالفان اصلی طرح دو دولتی است و موافقان این طرح را به مثابه یهودیانی می‌داند که در جنگ جهانی دوم با نازی‌ها همکاری داشتند! وی ضمن حمایت از شهرک‌سازی‌های جدید، حتی مدعی است رژیم صهیونیستی باید کرانه غربی را نیز به سایر مناطق اشغالی ضمیمه کند. رئیس‌جمهور آمریکا و معاون اولش - مایک پنس- از بیت‌المقدس به عنوان پایتخت ابدی رژیم صهیونیستی یاد کرده و تاکید کرده‌اند دور تازه‌ای از روابط واشنگتن-تل‌آویو در دوران آنها رقم خواهد خورد. اما آیا این سخنان و برخی تحلیل‌ها به این معناست که روابط رژیم صهیونیستی و آمریکا در دوره باراک اوباما سرد بود؟
در این دوره دو طرف یک قرارداد امنیتی 10 ساله امضا کردند و واشنگتن بیشترین کمک مالی طول تاریخ را به این رژیم اعطا کرد. رژیم جعلی اسرائیل در دسامبر سال 2008 عملیات «سرب گداخته» را علیه غزه به راه انداخت. اوباما که به تازگی به ریاست جمهوری انتخاب شده بود سکوتی رضایت‌آمیز در پیش گرفت. 6 سال بعد هم که دوباره عملیات «لبه محافظ» علیه مردم مظلوم غزه به راه افتاد، تنها واکنش اوباما این بود که بارها ادعا کند؛ اسرائیل حق دارد از خود دفاع کند! نگاهی به سیر رابطه واشنگتن و تل‌آویو طی 70 سال اخیر نشان می‌دهد، هر دولتی در کاخ سفید بر سر کار آمده، سعی کرده است خود را متعهدتر به این رابطه نشان داده و حمایت بیشتری از جنایت‌های این رژیم بعمل آورد.
البته این نوع رابطه و نگاه دولتمردان آمریکایی و صهیونیست به یکدیگر عجیب هم نیست. یکی از سیاستمداران صهیونیستی می‌گوید؛ نگاه اسرائیلی‌ها به فلسطینیها دقیقاً همان نگاهی است که اروپائیان پس از کشف - بخوانید اشغال- قاره آمریکا به بومیان این منطقه داشتند. حرکت شومی که صهیونیستها از اوایل قرن 20 با هدایت انگلیس علیه مردم فلسطین آغاز کردند و در سال 1948 به بسته شدن نطفه شوم اسرائیل منجر شد، دیکته‌ای بود که اجداد آنها چند صد سال قبل در آمریکا مشق کرده بودند و بهای آن کشتار بی‌رحمانه و انواع و اقسام جنایت‌ها علیه مالکان اصلی آن سرزمین یعنی سرخپوستان بود. جنایت‌هایی که همین امروز نیز به روش‌های مختلفی ادامه دارد و در سیرک رسانه‌ای غرب، جایی برای نمایش آنها نیست.
نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی که در سال 2009 مدعی شده بود با طرح دو دولتی موافق است، شش سال بعد یعنی در سال 2015 حرف خود را پس گرفت و گفت در این سرزمین تنها یک دولت می‌تواند وجود داشته باشد و آن هم دولت یهودی است. آنچه امروز صهیونیستها و آمریکایی‌ها درباره فلسطین می‌گویند، چیزی شبیه همان طرحی است که هیتلر در سال 1940 پس از اشغال آلمان در جنگ جهانی دوم به اجرا گذاشت. دولت ظاهراً فرانسوی به ریاست مارشال پتن در شهر ویشی فرانسه تشکیل شد که با اشغالگران همکاری داشت و تعقیب و معرفی و برخورد با هسته‌های مقاومت، اصلی‌ترین کارکرد آن بود و اگر متفقین به پیروزی نمیرسیدند، شاید امروز روی نقشه کشوری به نام فرانسه وجود خارجی نداشت.
طرح صلحی که عربستان در سال 2002 ارائه کرد، در نهایت یک «ویشی فلسطین» خواهد بود. خیال رژیم صهیونیستی از بی‌عرضگی شیوخ عرب چنان راحت است که حاضر نشد این طرح را بپذیرد و طی 15 سال گذشته، علی رغم عقبنشینیهای مکرر طراحان از مفاد آن به نفع رژیم صهیونیستی، همچنان نتوانسته است خوی زیاده‌خواه و سرطانی این رژیم را راضی کند. آنچه تل‌آویو به آن نیاز داشت، عادی سازی رابطه با کشورهای عربی بود که اینک عملاً رخ داده است و هر دو طرف در قول و عمل از تشکیل جبهه‌ای مشترک علیه محور مقاومت سخن می‌گویند. جبهه‌ای که نام ناتوی عربی بر آن گذاشته و دولت عبری وظیفه هماهنگی‌های اطلاعاتی و امنیتی و در حقیقت فرماندهی اتاق عملیات آن را برعهده دارد. البته این جبهه سال‌هاست که عملاً تشکیل شده و در سوریه، یمن و عراق فعال است و علی رغم هزینه‌های گزاف نه تنها به مقصود نرسیده بلکه اوضاع مدتهاست علیه آتش‌افروزان تغییر کرده است.
همراهی علنی دولت‌هایی همچون عربستان، ترکیه، قطر، امارات، اردن و... با رژیم صهیونیستی را از جهتی باید مبارک دانست و به فال نیک گرفت چرا که این روند ماهیت آنها را برای فلسطینیها بیش از پیش آشکار و به آنها ثابت می‌کند آنچه می‌تواند فلسطین را از این نکبت 70 ساله نجات دهد، همیت و غیرت خودشان است و نه وعده‌های توخالی این دولت‌های کذایی.
رژیم صهیونیستی به خوبی واقف است که تشکیل کشور و دولت مستقل فلسطینی، آغاز روندی است که به فروپاشی این حکومت جعلی منجر می‌شود. تشکیل یک دولت واحد یهودی در کل سرزمین‌های اشغالی نیز تل‌آویو را با دو گزینه مواجه می‌کند. اگر به صورت طبیعی فلسطینیها از حقوق کاملی برخوردار باشند، طی یک روند دموکراتیک و آزاد آنان حاکم خواهند شد. چرا که حتی بدون احتساب فلسطینی‌های آواره نیز، آنان نسبت به صهیونیستها در اکثریت هستند. در غیر این صورت اسرائیل تبدیل به یک حکومت آپارتاید می‌شود. دولتی با دو قانون؛ یکی برای صهیونیستها و دیگری برای فلسطینیها که براساس تجربه بین‌المللی سرنوشت چنین دولت‌هایی نیز در نهایت مشخص است.
در این سوی میدان نیز تکلیف روشن است. صهیونیستها هرگز بر اساس قوانین بین‌المللی و اصول انسانی و با مذاکره گامی عقب ننشسته و امتیازی نداده‌اند. آنچه رویای نیل تا فرات آنان را به کابوس مبدل و عقب‌نشینی را به آنها تحمیل کرد، تنها مقاومت بود. فلسطین از نهر تا بحر برای فلسطینی‌هاست و عقب‌نشینی از این آرمان به خیال دستیابی به صلح، نتیجه‌ای جز جری‌تر شدن غاصبان صهیونیست نخواهد داشت.
جمهوری اسلامی ایران بارها اعلام کرده مشکل اصلی فلسطین وجود رژیم جعلی صهیونیستی است. اما در شرایط کنونی، برخی کشورهای مؤثر در بحران فلسطین، به‌دنبال عملی کردن طرح دو دولت هستند. به نظر شما، این دو چگونه قابل جمع هستند؟
همانطور که رهبر انقلاب هم اشاره کرده‌اند، مشکل فلسطین اشغالگری یک رژیم جعلی خاص است؛ رژیمی بی‌ریشه که برای سرزمین فلسطین نبوده و از بیرون وارد شده است. راه‌حل نیز جز این نیست که زمین فلسطینیان به مردم فلسطین بازگردانده شود و در فلسطین دولتی سر کار بیاید که مورد توافق همه‌ی مردم فلسطین باشد؛ مردمانی که صاحبان اصلی فلسطین‌اند و درصدی از آنها در شرایط کنونی در داخل فلسطین هستند و برخی نیز آواره شده و در کشورهای همجوار سکنی گزیده‌اند و به «طوق» معروف هستند. این مردم باید سرنوشت فلسطین را تعیین کنند.
اما در مورد اینکه کشورها و نهادهای بین‌المللی دنبال طرح دو دولت هستند، باید گفت سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی به‌دلیل اینکه تحت نفوذ و سیطره‌ی صهیونیستها هستند، به‌دنبال راه‌حل‌هایی مطابق با نظر استکبار جهانی‌اند. این سازمان‌ها بدیهی‌ترین حقوق ملتها را پایمال می‌کنند. مثلاً حقوق کودکان در یمنِ مظلوم توسط عربستان نقض شده است و سازمان ملل به‌دلیل دلارهای سعودی، از تأیید گزارش‌های کارشناسی در این مورد امتناع می‌کند. بنابراین برای حل مسئله‌ی فلسطین به سازمان‌های بین‌المللی هیچ امیدی نیست. کشورهای بزرگ و استکباری نیز که خود تشکیل‌دهنده و ایجادکننده‌ی رژیم غاصب صهیونیستی هستند. پس تنها راه‌حل، مقاومت است و این مقاومت نیز شکل‌های مختلفی دارد: مقاومت سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، نظامی و... این تنها راه‌حل احقاق حقوق ملت فلسطین است.
[*] رهبر انقلاب در سال 93 بیان کردند: بنده عقیده‌ام این است. این اعتقاد ماست که کرانه‌ی باختری هم مثل غزه باید مسلح شود. امروز نیز در سخنرانی خود در کنفرانس فلسطین، بار دیگر به این موضوع اشاره کردند. این فرایند به چه نحو است؟
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، روش امام خمینی رحمه‌الله‌علیه، نقشی اساسی برای کشاندن مردم فلسطین به میدان نبرد ایفا کرد. این مسئله ثمرات زیادی داشته است؛ مانند آزادی غزه، آزادی لبنان و مقاومت کنونی در لبنان و غزه. اما روش امام چه بود؟ امام مردم را به نیت قربه‌الی‌الله به صحنه آورد و مردم تا پیروزی پایداری کردند. تکیه‌ی مردم نیز به ارتش آزادی‌بخش یا جیش‌التحریر نبود، همانند انقلاب‌های فرانسه یا روسیه. مانند ایران. در ایران ملت به صحنه آمدند و این یعنی توپ و تانک و مسلسل دیگر اثر ندارد. این روش به‌شکل انتفاضه در فلسطین نمود پیدا کرد. علاوه بر این، امام برای آزادی فلسطین، روز قدس را بنیان نهادند. این روش را حضرت امام به‌عنوان مراسم برائت از مشرکین در حج نیز اشاعه دادند. همین مسائل باعث ایجاد انتفاضه در فلسطین شد.
از دهه‌ی هشتاد میلادی حزب‌الله لبنان با تأسی از مقاومت ایران، با اسرائیل جنگید و در سال 2000 بر اسرائیل پیروز شد. در سال 2005 غزه بر اثر انتفاضه آزاد شد. در سال 2006 اسرائیل در جنگ 33روزه شکست خورد. در سال 2008 در جنگ 22روزه مردم غزه پیروز شدند. در سال 2012 نیز صهیونیستها نتوانستند بر مردم غزه پیروز شوند و در این جنگ برای نخستین‌بار اسرائیلی‌ها درخواست آتش‌بس کردند. این برای اولین‌بار بود که مردم فلسطین شرایط آتش‌بس را تعیین می‌کردند. در سال 2014 برای اینکه شرایط آتش‌بس را تغییر بدهند، 51 روز به غزه حمله کردند، ولی مردم غزه مقاوم ایستاد.
این رهنمون رهبری یا روش‌های انقلاب ایران را مردم فلسطین بسیار خوب درک و اجرا کرده‌اند و به‌عنوان یک تجربه‌ی موفق به‌کار برده‌اند. در انتفاضه‌ی اخیر، هم اسلحه‌ی سرد، هم بیل مکانیکی، اسلحه‌ی دست‌ساز و اتومبیل به‌عنوان سلاح مردم فلسطین معرفی شده است. اینکه مردم فلسطین اکنون اسلحه‌ی دست‌ساز دارند و این اسلحه‌ها بومی است، چهره‌ی مقاومت را عوض کرده است و اشغالگران در هراس شدیدی قرار دارند و نمی‌دانند که چه‌زمانی و چگونه هدف قرار خواهند گرفت. اسرائیل برای اینکه بتواند زنده بماند، ناگزیر از جذب مهاجر است، اما این شرایط، مهاجرت را معکوس کرده است. این راه پیروزی است. مقام معظم رهبری فرمودند در 25 سال آینده اسرائیلی وجود نخواهد داشت. برخی‌ها از این سخن، برداشت نظامی می‌کنند، اما به نظر بنده، تنها تعبیر نظامی درست نیست و این یک مسئله‌ی نظامی، اقتصادی، فرهنگی و بین‌المللی است.
[*] شورای امنیت سازمان ملل اخیراً با صدور قطعنامه‌ای شهرک‌سازی در فلسطین را غیرقانونی اعلام کرده، اما نتانیاهو با نادیده گرفتن این قطعنامه‌ی اخیر، مجوز ساخت شهرک‌های جدید را صادر و پارلمان رژیم صهیونیستی نیز آن را تأیید کرده است. تحلیل شما از این مسئله چیست؟
مصوبه‌ی اخیر پارلمان اسرائیل یک بُعد جدید دارد. در مصوبه‌های قبلی در مورد شهرک‌سازی، شهرک‌ها در مناطقی که ملک شخصی افراد فلسطینی نبود، انجام می‌شد. این مسئله خلاف قوانین بین‌المللی و کنواسیون‌های ژنو در مورد سرزمین‌های اشغالی بود، اما مصوبه‌ی جدید اشغال منازل و املاک شخصی فلسطینیها را تأیید کرده است. این موضوع علاوه بر اینکه برخلاف قوانین بین‌المللی است، برخلاف موازین حقوق‌بشر نیز هست، چون نقض مالکیت و حقوق فردی افراد است. در واقع این مصوبه، جنایت جدیدی به جنایت‌های اسرائیلی‌ها اضافه کرده است. این مصوبه نشان می‌دهد مقاومت فلسطین با تمام نظام اسرائیل درگیر است، نه با بخشی از آن. برخی اسرائیل را به کندرو و تندرو تقسیم می‌کنند، اما واقعیت این است که ما با کل این رژیم در تقابل هستیم. تمام اسرائیل غیرمشروع، ظالمانه و خطری برای صلح و امنیت بین‌المللی است.
[*] حمایت از فلسطین، انتفاضه و مبارزه با صهیونیسم و حامیانش از ارکان اصلی سیاستهای راهبردی جمهوری اسلامی ایران است که رهبر انقلاب امروز هم بر آن اشاره فرمودند. در شرایط کنونی، این راهبرد ایران چگونه اجرا می‌شود؟
ما از مقاومت و اینکه ملتها تعیین‌کننده‌ی سرنوشت خود باشند، پشتیبانی می‌کنیم و با هر نوع ظلمی، چه در داخل فلسطین توسط اسرائیل و چه در خارج از فلسطین توسط استکبار جهانی، مقابله می‌کنیم. این روش ماست. دستگاه دیپلماسی ما مسئول دیپلماسی رسمی کشور است و در تمام نهادهایی که مصوباتی علیه مردم فلسطین داشته‌اند، به‌صورت جدی واکنش نشان داده است. دستگاه دیپلماسی ما در تلاش است که مسئله‌ی فلسطین را بار دیگر به مسئله‌ی اول جهان اسلام تبدیل کند. مثلاً در سفر آقای رئیس جمهور به عمان و کویت، یکی از محورهای بحث این بوده است که چگونه مسئله‌ی فلسطین دوباره به جایگاه مسئله‌ی اول جهان اسلام برگردد؛ چراکه صهیونیسم با استفاده از تروریسم وهابی، مسئله‌ی فلسطین را از اولویت جهان اسلام خارج کرده است.
[*] همانطور که اشاره کردید جمهوری اسلامی ایران بارها اعلام کرده است که فلسطین باید مسئله‌ی اول دنیای اسلام باشد، اما در شرایط کنونی شاهد آن هستیم که برخی کشورهای عربی مانند عربستان، در مسیر عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی گام برمی‌دارند. دلیل این مسئله چیست؟
هرقدر مشروعیت یک دولت منبعث از ملت آن کشور باشد، به همان میزان آن دولت عدالت‌محور و ظلم‌ستیز خواهد شد؛ چراکه عدالت و ظلم‌ستیزی ویژگی بارز انسان‌ها و به‌ویژه مسلمانان است. ملاک نزدیکی یا دوری ما از کشورها نیز آنچنانکه امروز رهبر انقلاب اشاره کردند، چگونگی مواجهه آنها با محور مقاومت است.
اینکه این کشورها به‌سمت عادی‌سازی روابط با اسرائیل گام برمی‌دارند، این است که ضد مردم خود عمل می‌کنند و مشروعیت مردمی ندارند. اگر از همه‌ی مردم جهان سؤال کنید، همه مخالف اشغالگری اسرائیل هستند، اما پادشاهان عربی به ملت خود تکیه ندارند و به یک کشور خارجی متکی هستند که امنیت اسرائیل را امنیت خود تعریف کرده است. پادشاهان عربی به استکبار جهانی پناه برده‌اند و رابطه با اسرائیل نیز یکی از پیش‌شرط‌های این پناه بردن است.
عادی‌سازی روابط با اسرائیل بسیار خطرناک است و مسلمان‌ها را در مقابل یکدیگر قرار می‌دهد و باعث پراکندگی جهان اسلام می‌شود. ازاین‌رو مسئله‌ی فلسطین به‌جز اینکه یک مسئله‌ی حق است و ما به‌دلیل حق بودن باید از آن پشتیبانی کنیم، از نظر سیاسی نیز باعث وحدت جهان اسلام می‌شود. همه را می‌توان حول محور فلسطین بسیج کرد، اما اگر مسئله‌ی فلسطین از اولویت خارج شود، وحدت جهان اسلام نیز از بین خواهد رفت.
[*] براساس نظرسنجی‌های مراکز غربی، اسرائیل در آستانه‌ی نابودی است (سازمان سیا نسبت‌به موجودیت رژیم صهیونیستی در بیست سال آینده اظهار تردید کرده است). مقام معظم رهبری نیز وعده‌ی نابودی اسرائیل در کمتر از 25 سال آینده را داده‌اند. با توجه به نرخ مهاجرت معکوس، شکاف‌های قومی-طبقاتی، چالش‌های نظامی-امنیتی و... در اسرائیل، تحلیل شما از آینده‌ی این رژیم چیست؟
هر نظامی سه عنصر دارد که با ارزیابی آنها می‌توان آینده‌ی آن را پیش‌بینی کرد. این سه عنصر شامل ایدئولوژی و مکتب، میزان حضور و مشارکت مردمی و کیفیت رهبری است. مثلاً انقلاب ایران به این دلیل پیروز شد که مکتب آن اسلام ناب محمدی صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم بود. حضور مردم همه‌جانبه و کیفیت رهبری هم بسیار عالی بود. با نگاه به این سه عنصر می‌توان آینده را پیش‌بینی کرد. حال اگر بخواهیم مسئله‌ی فلسطین و اسرائیل را پیش‌بینی کنیم، باید فلسطین را به چهار دوره‌ی تاریخی تقسیم کنیم:
از اوایل قرن که صهیونیسم شروع شد تا 1948 که رژیم غاصب تشکیل شد، دوره‌ی اول بود. مکتب این دوره اسلام بود و مشارکت مردمی نیز خوب، اما رهبری مخلوط بود. در این مرحله، هم عزالدین القسام را داریم و هم شریف حسین را. شریف حسین چون فئودال بود و فکر می‌کرد قدرت اصلی انگلیس است، به این کشور در شکست عثمانی کمک کرد تا انگلیس وی را در گرفتن زمین از اسرائیل یاری کند. این دوره به‌دلیل نوع رهبری افتضاح، منجر به شکست فلسطین و تشکیل اسرائیل شد.
دوره‌ی دوم مربوط به بعد از تشکیل اسرائیل و بین سال‌های 1948 تا 1965 است. مکتب این دوره ناسیونالیسم عرب و مشارکت مردم کنترل‌شده بود. هرکس خواستار جنگ علیه اسرائیل بود، ناگزیر باید در ارتش عربی عضو می‌شد. رهبری هم در اختیار سران عرب با محوریت جمال عبدالناصر بود. نتیجه‌ی این دوره نیز شکست پشت شکست بود.
دوره‌ی سوم مربوط به سال 1965 است که مردم فلسطین متوجه شدند سران عرب از مسئله‌ی فلسطین برای تأمین منافع خود استفاده می‌کنند. آنها سازمان آزادی‌بخش فلسطین را تشکیل دادند و مسئله را فلسطینی کردند. این اقدام در اوایل باعث افتخارآفرینی شد، اما در طول زمان تا انتفاضه‌ی اول، ناسیونالیسم فلسطینی غالب شد و به‌مرور نتیجه منفی شد. مشارکت مردمی در این مرحله در ابتدا خوب بود، اما به‌تدریج احزاب فلسطینی بر اوضاع مسلط شدند و تنها راه جنگیدن، از طریق این احزاب بود؛ یعنی در ابتدا مشارکت مردمی خوب بود، اما در ادامه منفی شد. رهبری این مرحله برعهده‌ی عرفات و سازمان‌های فلسطین بود و در نهایت این مرحله نیز به نتیجه نرسید.
مرحله‌ی چهارم از انتفاضه تا امروز را شامل می‌شود. در این مرحله، مکتب اسلام است، مشارکت مردمی نیز خوب است، اما مردم فلسطین هنوز خلأ رهبری دارند. برای اینکه مقاومت مردم فلسطین به پیروزی ختم شود، مکتب باید اسلام ناب محمدی صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم انتخاب شود، مشارکت مردمی تقویت گردد و رهبری این مقاومت شایسته باشد.
حال این وضعیت را درباره‌ی اسرائیل بررسی کنیم. در ابتدا می‌بینیم که آنها ایدئولوژی مستحکمی دارند و رهبرانشان قوی و در صحنه هستند. صهیونیستها به‌دنبال تحقق رؤیای «از نیل تا فرات» بودند و حتی دو خط آبی روی پرچم اسرائیل نیز به این معناست، اما با پیروزی انقلاب ایران و شکست توطئه‌ها علیه انقلاب اسلامی ایران و شروع انتفاضه، شیمون پرز کتابی با عنوان «خاورمیانه‌ی جدید» نوشت. پرز در این کتاب تأکید می‌کند اکنون که از نظر نظامی امکان تحقق رؤیای «از نیل تا فرات» وجود ندارد، باید از نظر اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی بر این مناطق مسلط شد. این پیشنهاد پرز باعث نابودی ایدئولوژی صهیونیسم شد. پرز تئوریسین خوبی بود، اما نمی‌توانست این تئوری را اجرا کند. به همین دلیل، اسحاق رابین برای این منظور انتخاب شد. او در تمام جنگهای اسرائیل نقش ایفا کرد، نخست‌وزیر شد و به‌دنبال اجرای تئوری خاورمیانه‌ی جدید بود، اما خاخام‌ها وی را به بی‌دینی متهم و ترور کردند. هنوز هم نتوانسته‌اند قاتل اسحاق رابین را در زندان اعدام کنند؛ چراکه وی معتقد است تنها به فتوا عمل کرده است. پس ایدئولوژی و مکتب اسرائیل سست شده است. خطراتی که این رژیم را تهدید می‌کنند زیاد شده‌اند و مهاجرت معکوس روی می‌دهد. رهبری آنها نیز به‌مرور ضعیف شده است. به‌این‌ترتیب سه عنصر اصلی نظام اسرائیل (مکتب، مشارکت مردمی و کیفیت رهبری) منفی است و اسرائیل ناگزیر به‌سمت نابودی پیش می‌رود. این رژیم در داخل به‌وسیله‌ی خودش در حال نابودی است و روزبه‌روز ضعیف‌تر می‌شود. زمانی آمریکا تمام قطعنامه‌های ضداسرائیل در شورای امنیت را وتو می‌کرد، اما اکنون دیگر جایی برای وتو کردن نمانده است. زمانی مردم اروپا فکر می‌کردند اسرائیل مظلوم و مردم فلسطین تروریست هستند، اما از بعد از جنگ غزه همه می‌دانند که اسرائیل زورگو و جنایتکار است؛ چراکه جنگ در مقابل دوربین بود و همه شاهد آن بودند. اکنون اروپایی‌ها کالاهای اسرائیل را تحریم کرده‌اند؛ اروپاییانی که همیشه طرفدار اسرائیل بوده‌اند. پس اسرائیل به‌سمت نابودی پیش می‌رود.
مهمان: حسین شیخ‌الاسلام، مشاور وزیر امورخارجه
گفتگو از: آقای محمدرضا مرادی
محمدمحسن فایضی- از 10 مهر سال گذشته پس از انجام عملیات شهادت طلبانه از سوی مهند حلبی نوجوان فلسطینی در قدس، معادلات فلسطین دچار تغییراتی شد. تغییراتی که ابتدا یک خیزش یا خشم نفرت نامیده می‌شد اما با گذشت زمان از مخالفت «انتفاضه» نامیدن این تحولات کاسته شد[1].
با گذشت یک سال و نیم از انتفاضه فلسطینیان، حدود 390 فلسطینی به شهادت رسیده‌اند و در مقابل حدود 50 صهیونیست نیز به هلاکت رسیده اند. یعنی بر اساس آمار موجود بین کشته‌های دو طرف نسبت 6 به 1 برقرار است. این نسبت در انتفاضه نخست 4 به 1 و در انتفاضه دوم نیز 6 به 1 بوده است. یکی از استدلال‌های مخالفین انتفاضه نامیدن تحولات اخیر، مقایسه جمعیت درگیر با انتفاضه در مقابل دو انتفاضه پیشین فلسطین است. پروفسور بوعاز گانورکارشناس صهیونیستی کانون «هرتزلیا» پژوهشی تحلیلی را در مورد اوضاع کنونی تحت عنوان «کارنامه انتفاضه افراد» تهیه کرده است. وی ضمن انتفاضه نامیدن تحولات می‌گوید: « اسرائیل هم‌اکنون با موجی از عملیات‌های خطرناک مقاومتی مواجه است که کاملاً با انتفاضه‌های گذشته تفاوت دارد، زیرا در انتفاضه کنونی فلسطینیان از سلاح‌های سرد و خودرو و اخیراً نیز از سلاح‌های گرم (عملیات تیراندازی) استفاده می‌کنند، کما اینکه شمار شرکت کنندگان در انتفاضه کنونی در مقایسه با انتفاضه‌های قبلی کمتر است، زیرا در انتفاضه کنونی کمتر از 300 شخص در عملیات‌های مقاومتی شرکت دارند و به هیچ‌وجه سخن از هزاران و یا ده‌ها هزار نفر نیست اما با این حال نباید عملیات‌های مقاومتی فلسطینیان و چالش‌های پیش روی سازمان‌های امنیتی و جامعه صهیونیستی در نتیجه این عملیات‌ها را بی‌اهمیت دانست.»[2] همچنین روزنامه صهیونیستی «یدیعونت آحارونت» در گزارشی که به اهمیت انتفاضه پرداخت، نوشته است که طبق نظرسنجی موسسه‌ی اسمیت، پس از گذشت شش ماه از انتفاضه، 51 درصد از صهیونیستها انتفاضه سوم را بدتر از انتفاضه دوم می‌دانند و این نشان دهنده اهمیت تحولات هم‌سطح دانستن آن با انتفاضه‌های پیشین است.[3] انتفاضه سوم ، یک اتفاق غیرقابل پیش‌بینی نبود و پس از جنگ 51روزه، جرقه‌های آن دیده می‌شد که هشدار بسیاری از کارشناسان صهیونیستی را مبنی بر آغاز قریب‌الوقوع انتفاضه‌ای جدید به دنبال داشت. پس از جنگ 51روزه، عاموس هرئیل تحلیلگر صهیونیستی در روزنامه هاآرتص نوشت: «به نظر می‌رسد راه فراری از انتفاضه‌ای که از تابستان (2014) در قدس آغاز شده است، وجود ندارد. از زمان پایان جنگ 51روزه غزه، آرامش، همه‌ی مناطق را فراگرفته است اما خشونت تا این لحظه در قدس ادامه دارد.» همچنین نداو شرغای تحلیلگر روزنامه «اسرائیل امروز» در مطلبی تحت عنوان «چشم‌ها باید باز شود: انتفاضه در راه است».[4] انتفاضه سوم به این دلیل به انتفاضه قدس مشهور شد که جرقه این تحولات پس از ورود وزیر صهیونیستی به مسجدالاقصی و مطرح شدن تقسیم زمانی- مکانی این مکان با ارزش برای مسلمانان رقم خورد. طرحی که از سوی صهیونیستها تدوین شده است بسیار به طرح تقسیم مسجد ابراهیمی شبیه است. [5] 1- روند یک ساله انتفاضه 1-1- مرحله نخست: عملیات شهادت طلبانه با سلاح سرد انتفاضه طی یک سال گذشته را می‌توان در سه مرحله ساده سازی نمود. مرحله نخست آن طی سه ماه اول است که ضمن پویایی آن شاهد انجام عملیات‌های شهادت طلبانه با چاقو و سلاح‌های سرد بودیم. استفاده از سلاح‌های سرد موجب شد برخی رسانه‌های عربی در ابتدا از این تحولات«انتفاضه السکین» به معنی انتفاضه چاقو یاد کنند. در سه‌ماهه نخست ما شاهد شهادت 150 فلسطینی و هلاکت 27 صهیونیست بودیم. ارقامی که به‌خوبی نشان دهده پویایی این تحولات است. 2-1- مرحله دوم: رکود و کنترل انتفاضه مرحله دوم را می‌توان از پایان مرحله نخست تا ماه هفتم انتفاضه در نظر گرفت. در مرحله دوم کاهش عملیات‌های شهادت طلبانه با سلاح سرد و جایگزین شدن عملیات با خودرو و زیرگیری در عملیات‌هاست. مهم‌ترین مولفه مرحله دوم را می‌توان افزایش همکاری‌های امنیتی میان نیروهای امنیتی تشکیلات خودگردان و رژیم صهیونیستی دانست. اتفاقی که موجب کنترل بسیاری از عملیات‌های شهادت‌طلبانه گردید و انتفاضه در یک رکود نسبی قرار گرفت. به‌گونه‌ای که تنها یک صهیونیست طی مرحله دوم به هلاکت رسید اما موج دستگیری‌ها به‌طور فزاینده‌ای افزایش یافت. «رونی نوما» فرمانده منطقه مرکزی ارتش رژیم صهیونیستی، در سخنانی در ششمین ماه انتفاضه اعلام نمود: «سرویسهای امنیتی تشکیلات خودگردان در ماه‌های گذشته(اولیه انتفاضه) از وقوع 15 درصد از عملیات فلسطینیها جلوگیری می‌کردند اما اخیراً توانستهاند 40 درصد عملیات‌ها را مانع شوند» همچنین پایگاه فرانسوی «Intelligence Online» در همان زمان در گزارشی ضمن اعلام تشدید همکاری تشکیلات خودگردان و رژیم صهیونیستی اعلام نمود که نیروهای امنیتی محمود عباس طی هفته‌های اخیر از وقوع 85 عملیات استشهادی علیه صهیونیستها جلوگیری نموده‌اند.[6] 3-1- مرحله سوم: اوج‌گیری و مسلحانه شدن مبارزات پس از رکود نسبی انتفاضه، انجام عملیات شهادت طلبانه مسلحانه از سوی سه جوان فلسطینی در تل‌آویو در بهمن‌ماه 94 جرقه مسلحانه شدن انتفاضه زده شد. در این عملیات یک پلیس صهیونیست کشته شد. روزنامه «جروزالم پست» پس از این عملیات در گزارشی به نقل از سخنگوی پلیس رژیم صهیونیستی نوشت: «اسلحه‌ای که «هادار کوهن» (پلیس صهیونیست) را کشت، از طریق تونل‌های زیرزمینی و یا از ایستگاه بازرسی به‌طور مخفیانه به دست فلسطینیان نرسیده بود. این اسلحه‌ای دست‌ساز بود که احتمالاً در زیرزمین و یا آشپزخانه‌ای در کرانه باختری ساخته شده بود. ما در مورد تسلیحات با درجه نظامی صحبت نمی‌کنیم. این‌ها تسلیحاتی بوده‌اند که به‌صورت دست‌ساز ساخته‌شده‌اند. با این حال این سلاح‌ها در حال رسیدن به سطوح تسلیحات نظامی هستند. این تسلیحات همانند مسلسل‌های AK47 یا M-16 شلیک می‌کنند.»[7] شاید بتوان انفجار اتوبوسی در قدس اشغالی در ابتدای اردیبهشت ماه 95 را آغاز مرحله سوم نامید. پس از این اتفاق بسیاری از صهیونیستها از خطر مسلحانه شدن انتفاضه خبر دادند. اوج‌گیری انتفاضه و اضافه شدن رویکرد مسلحانه موجب شد باری دیگر عملیات‌ها افزایش یابد و شاهد به شهادت رسیدن حدود 60 فلسطینی دیگر از اردیبهشت ماه تا سال روز انتفاضه در هفته نخست مهرماه باشیم. تعداد شهدای انتفاضه تاکنون به 290 تن رسیده است. انتفاضه با نزدیک شدن به سالگرد خود در مهر ماه بار دیگر اوج گرفت و شاهد شهادت 4 فلسطینی و زخمی شدن 12 صهیونیست بود. همچنین در دی ماه شاهد یک عملیات مسلحانه دیگر بودیم که حدود 8 صهیونیست کشته شدند. 2- انتفاضه و پیامدها 1-2- فلسطین • خروج حماس و جهاد اسلامی از انزوا: این انتفاضه فرصتی برای گروههای مقاومت غزه ایجاد نمود تا ضمن خروج از انزوا، به حمایت از این تحولات بپردازند. این دو گروه برخی عملیات‌های انتفاضه را رسماً بر عهده گرفتند تا خروج از انزوای خود را عمومی نمایند. شاید بتوان مهم‌ترین عملیاتی که حماس آن را بر عهده گرفت ،انفجار اتوبوس در قدس اشغالی دانست. هم چنین جهاد اسلامی نخستین عملیات شهادت طلبانه که از سوی مهند حلبی اجرا شد را برعهده گرفته بود. • افزایش نارضایتی از محمود عباس و تعلیق انتخابات شهرداری‌ها: یکی دیگر از پیامدهای انتفاضه را می‌توان کاهش مشروعیت و محبوبیت محمود عباس دانست. دستگیری‌های فراوان نیروهای فلسطینی از سوی پلیس تشکیلات و اظهارات علنی محمود عباس علیه اقدامات شهادت طلبانه دو عامل مهم است که موجب شده است محمود عباس دچار کاهش محبوبیت و مشروعیت طی یک سال گذشته شود. نمونه عینی کاهش محبوبیت وی، لغو انتخابات شهرداری‌ها از سوی تشکیلات خودگردان بود. محمود عباس و حامیان وی به این نتیجه رسیدند که اگر انتخابات در روز اعلام شده یعنی 20 مهر برگزار شود، رأی حامیان حماس و مقاومت بیش از آرای لیست تشکیلات خودگردان خواهد بود. • اعتصاب اسرا و پیروزی اراده‌ها: یکی از موضوعاتی که در یک سال گذشته بسیار مورد توجه بود و توام با انتفاضه، موجب روحیه‌بخشی به مقاومت گشت، اعتصاب غذا از سوی اسرای در بند رژیم و تسلیم شدن رژیم صهیونیستی در مقابل آنان بود .مشهورترین آنان در این موضوع محمد القیق بود که پس از 94 روز اعتصاب رژیم صهیونیستی مجبور به آزادی وی شد. • ظهور نسل پسا اسلو: یکی از ویژگی‌های بارز این انتفاضه پایین بودن متوسط سن مجریان عملیات و دستگیری‌هاست. به‌طور مثال تنها از ابتدای سال 2016 تاکنون رژیم صهیونیستی حدود 1000کودک زیر سن قانونی(18 سال) را دستگیر نموده است. این رقم در مقایسه با سال گذشته بیش از 80 درصد افزایش داشته است.[8] این امر نشان دهنده حضور پررنگ جوانان و نوجوانان در انتفاضه است. جوانانی که به فلسطینیان پس از اسلو مشهور شده‌اند. جوانانی که پس از سازش اسلو در سال 1993 به دنیا آمده‌اند و امروزه نتایج اسلو را خفت‌بار و شکست کامل می‌دانند. ظهور چنین نسلی در کرانه باختری موجب شده است بسیاری سازش اسلو را از هم پاشیده شده بنامند و این درحالی است که مشروعیت تشکیلات خودگردان و مذاکرات، مستقیما به اسلو وابسته است. 2-2- رژیم صهیونیستی • اختلاف در شیوه کنترل انتفاضه و مقاومت غزه: یکی از پیامدهای انتفاضه، عیان‌تر شدن اختلاف در شیوه مبارزه با فلسطینیان میان سران صهیونیستی بود. در ابتدای انتفاضه موشه یعلون وزیر وقت جنگ و نتانیاهو بر این باور بودند که راه حل کنترل انتفاضه، افزایش همکاری امنیتی با نیروهای تشکیلات و درگیری سخت با نیروهای انتفاضه با مسلح کردن تشکیلات و پلیس فلسطینی است. این روش بارها مورد انتقاد دیگر سیاسیون و نظامیان رژیم صهیونیستی قرار گرفت و آن را ناکارآمد می‌دانستند. با تغییر وزیر جنگ و به قدرت رسیدن لیبرمن و پیوستن حزب افراطی وی به کابینه، روش برخورد سخت در مقابل انتفاضه تشدید شد. برگزاری همایش‌ها و رزمایش‌های نظامی در نزدیکی غزه و حتی مرزهای لبنان و حملات جنگنده‌های تل‌آویو به مناطقی از غزه طی دو ماه اخیر موجب شده است بسیاری دولت کنونی نتانیاهو را به اتخاذ رویکرد نظامی و جنگ برای کنترل امنیت متهم نمایند. • ناکارآمدی دولت نتانیاهو و افزایش رقیبان وی: با گذشت یک سال از انتفاضه انتقادات به نتانیاهو به اوج خود رسیده است. پس از خروج یعلون از کابینه و اظهارات آتشین وی علیه نتانیاهو بالاخص در موضوع امنیت، سناریو فروپاشی کابینه بیش از پیش مطرح شده است. به نظر می‌رسد نتانیاهو حتی اگر بتواند دولت کنونی را تا پایان مهلت قانونی خویش حفظ نماید، چالش‌ها و مخالفان جدی‌ای پیش روی خود خواهد داشت.[9] اکنون جدی‌ترین رقیبان نتانیاهو، راست‌گرایانِ جداشده از کابینه وی یا حزب لیکود هستند. افرادی چون موشه یعلون، لیبرمن، لاپید و کحلون از این دسته رقیبان‌اند که با یک ائتلاف، توانایی دردسرسازی برای نتانیاهو را دارند. کحلون رهبر حزب «همه ما» با داشتن ده صندلی از کنست به‌عنوان بزرگ‌ترین حزب حاضر در ائتلاف پس از لیکود، بیشترین قدرت عمل را برای ساقط کردن کابینه نتانیاهو و برگزاری انتخابات زودهنگام کنست در اختیار دارد. نتیجه‌گیری انتفاضه سوم در حالی به اولین سالگرد خود رسید که سه دوره برای آن می توان متصور شد. مرحله نخست آن طی سه ماه اول است که ضمن پویایی آن شاهد انجام عملیات‌های شهادت طلبانه با چاقو و سلاح‌های سرد بودیم. در این مرحله 150 فلسطینی شهید و 33 صهیونیست کشته شدند. مرحله دوم را می‌توان از پایان مرحله نخست تا ماه هفتم انتفاضه در نظر گرفت.در مرحله دوم کاهش عملیات‌های شهادت طلبانه با سلاح سرد و جایگزین شدن عملیات با خودرو و زیرگیری در عملیات‌ها را شاهدیم. مهم‌ترین مولفه مرحله دوم را می‌توان افزایش همکاری‌های امنیتی میان نیروهای امنیتی تشکیلات خودگردان و رژیم صهیونیستی دانست. شاید بتوان انفجار اتوبوسی در قدس اشغالی در ابتدای اردیبهشت ماه 95 را آغاز مرحله سوم نامید. پس از این اتفاق بسیاری از صهیونیستها از خطر مسلحانه شدن انتفاضه خبر دادند. از آغاز مرحله سوم تا کنون نزدیک به 60 فلسطینی به شهادت رسیده‌اند. انتفاضه طی یکسال و نیم گذشته پیامدهایی با خود به همراه داشته است. خروج حماس و جهاد اسلامی از انزوا، افزایش نارضایتی از محمود عباس و تعلیق انتخابات شهرداری‌ها، اعتصاب اسرا و پیروزی اراده‌های آنان بر صهیونیستها و ظهور نسل پسا اسلو در میان جوانان فلسطینی از مهم ترین تبعات انتفاضه بر روی فلسطینی هاست. پی نوشت: [1] «مجاهدانی با دستهای خالی» خبرگزاری تسنیم، منتشرشده در تاریخ 4 مهر 95، قابل بازیابی در پیوند زیر: http://www.tasnimnews.com/fa/news/1395/07/04/1195100 [2] «کارنامه عملکرد شش‌ماهه اسرائیل در مهار انتفاضه سیاه است» خبرگزاری قدس، منتشرشده در تاریخ 18 فروردین 95، قابل بازیابی در پیوند زیر: http://www.qodsna.com/NewsPage.aspx?newsid=61909 [3] «جامعه صهیونیستی انتفاضه کنونی را از انتفاضه دوم خطرناک‌تر می‌داند» خبرگزاری قدس، منتشرشده در تاریخ 15 فروردین 95، قابل بازیابی در پیوند زیر: http://www.qodsna.com/NewsPage.aspx?newsid=61809 [4] «آغاز انتفاضه در قدس جدی است/ هشدار وزیر اسبق جنگ و تحلیلگر تل‌آویو»، منتشرشده در تاریخ 1 آبان 93 خبرگزاری فارس، قابل بازیابی در پیوند زیر: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13930801000714 [5] برای مطالعه بیشتر ر.ک: دکتر حسین آجرلو. « نگاهی به اقدامات مشکوک اخیر صهیونیست ها در مسجدالاقصی». اندیشکده راهبردی تبیین: مهر 94 [6] «تشکیلات خودگردان مانع وقوع 40 درصد از عملیات‌های شهادت طلبانه» خبرگزاری قدس، منتشرشده در تاریخ 20 فروردین 95، قابل بازیابی در پیوند زیر: http://www.qodsna.com/NewsPage.aspx?newsid=61949 [7] «تسلیحات دست‌ساز برگ برنده مبارزان فلسطین» خبرگزاری قدس، منتشرشده در تاریخ 27 بهمن 94، قابل بازیابی در پیوند زیر: http://www.qodsna.com/NewsPage.aspx?newsid=60768 [8] «1000 کودک فلسطینی اسیر دست صهیونیستها» خبرگزاری ایسنا، منتشرشده در تاریخ 4 مهر 95، قابل بازیابی در پیوند زیر: http://www.isna.ir/news/95070401650/ [9] برای مطالعه بیشتر ر. ک: محمد محسن فایضی «9 رقیب احتمالی نتانیاهو» اندیشکده راهبردی تبیین، منتشر شده در تاریخ 28 شهریور 95 http://tabyincenter.ir/index.php/menu-examples/child-items- • افزایش نارضایتی از محمود عباس و تعلیق انتخابات شهرداری‌ها: یکی دیگر از پیامدهای انتفاضه را می‌توان کاهش مشروعیت و محبوبیت محمود عباس دانست. دستگیری‌های فراوان نیروهای فلسطینی از سوی پلیس تشکیلات و اظهارات علنی محمود عباس علیه اقدامات شهادت طلبانه دو عامل مهم است که موجب شده است محمود عباس دچار کاهش محبوبیت و مشروعیت طی یک سال گذشته شود. نمونه عینی کاهش محبوبیت وی، لغو انتخابات شهرداری‌ها از سوی تشکیلات خودگردان بود. محمود عباس و حامیان وی به این نتیجه رسیدند که اگر انتخابات در روز اعلام شده یعنی 20 مهر برگزار شود، رأی حامیان حماس و مقاومت بیش از آرای لیست تشکیلات خودگردان خواهد بود. • اعتصاب اسرا و پیروزی اراده‌ها: یکی از موضوعاتی که در یک سال گذشته بسیار مورد توجه بود و توام با انتفاضه، موجب روحیه‌بخشی به مقاومت گشت، اعتصاب غذا از سوی اسرای در بند رژیم و تسلیم شدن رژیم صهیونیستی در مقابل آنان بود .مشهورترین آنان در این موضوع محمد القیق بود که پس از 94 روز اعتصاب رژیم صهیونیستی مجبور به آزادی وی شد. • ظهور نسل پسا اسلو: یکی از ویژگی‌های بارز این انتفاضه پایین بودن متوسط سن مجریان عملیات و دستگیری‌هاست. به‌طور مثال تنها از ابتدای سال 2016 تاکنون رژیم صهیونیستی حدود 1000کودک زیر سن قانونی(18 سال) را دستگیر نموده است. این رقم در مقایسه با سال گذشته بیش از 80 درصد افزایش داشته است.این امر نشان دهنده حضور پررنگ جوانان و نوجوانان در انتفاضه است. جوانانی که به فلسطینیان پس از اسلو مشهور شده‌اند. جوانانی که پس از سازش اسلو در سال 1993 به دنیا آمده‌اند و امروزه نتایج اسلو را خفت‌بار و شکست کامل می‌دانند. ظهور چنین نسلی در کرانه باختری موجب شده است بسیاری سازش اسلو را از هم پاشیده شده بنامند و این درحالی است که مشروعیت تشکیلات خودگردان و مذاکرات، مستقیما به اسلو وابسته است. 2-2- رژیم صهیونیستی • اختلاف در شیوه کنترل انتفاضه و مقاومت غزه: یکی از پیامدهای انتفاضه، عیان‌تر شدن اختلاف در شیوه مبارزه با فلسطینیان میان سران صهیونیستی بود. در ابتدای انتفاضه موشه یعلون وزیر وقت جنگ و نتانیاهو بر این باور بودند که راه حل کنترل انتفاضه، افزایش همکاری امنیتی با نیروهای تشکیلات و درگیری سخت با نیروهای انتفاضه با مسلح کردن تشکیلات و پلیس فلسطینی است. این روش بارها مورد انتقاد دیگر سیاسیون و نظامیان رژیم صهیونیستی قرار گرفت و آن را ناکارآمد می‌دانستند. با تغییر وزیر جنگ و به قدرت رسیدن لیبرمن و پیوستن حزب افراطی وی به کابینه، روش برخورد سخت در مقابل انتفاضه تشدید شد. برگزاری همایش‌ها و رزمایش‌های نظامی در نزدیکی غزه و حتی مرزهای لبنان و حملات جنگنده‌های تل‌آویو به مناطقی از غزه طی دو ماه اخیر موجب شده است بسیاری دولت کنونی نتانیاهو را به اتخاذ رویکرد نظامی و جنگ برای کنترل امنیت متهم نمایند. • ناکارآمدی دولت نتانیاهو و افزایش رقیبان وی: با گذشت یک سال از انتفاضه انتقادات به نتانیاهو به اوج خود رسیده است. پس از خروج یعلون از کابینه و اظهارات آتشین وی علیه نتانیاهو بالاخص در موضوع امنیت، سناریو فروپاشی کابینه بیش از پیش مطرح شده است. به نظر می‌رسد نتانیاهو حتی اگر بتواند دولت کنونی را تا پایان مهلت قانونی خویش حفظ نماید، چالش‌ها و مخالفان جدی‌ای پیش روی خود خواهد داشت.اکنون جدی‌ترین رقیبان نتانیاهو، راست‌گرایانِ جداشده از کابینه وی یا حزب لیکود هستند. افرادی چون موشه یعلون، لیبرمن، لاپید و کحلون از این دسته رقیبان‌اند که با یک ائتلاف، توانایی دردسرسازی برای نتانیاهو را دارند. کحلون رهبر حزب «همه ما» با داشتن ده صندلی از کنست به‌عنوان بزرگ‌ترین حزب حاضر در ائتلاف پس از لیکود، بیشترین قدرت عمل را برای ساقط کردن کابینه نتانیاهو و برگزاری انتخابات زودهنگام کنست در اختیار دارد. نتیجه‌گیری انتفاضه سوم در حالی به اولین سالگرد خود رسید که سه دوره برای آن می توان متصور شد. مرحله نخست آن طی سه ماه اول است که ضمن پویایی آن شاهد انجام عملیات‌های شهادت طلبانه با چاقو و سلاح‌های سرد بودیم. در این مرحله 150 فلسطینی شهید و 33 صهیونیست کشته شدند. مرحله دوم را می‌توان از پایان مرحله نخست تا ماه هفتم انتفاضه در نظر گرفت.در مرحله دوم کاهش عملیات‌های شهادت طلبانه با سلاح سرد و جایگزین شدن عملیات با خودرو و زیرگیری در عملیات‌ها را شاهدیم. مهم‌ترین مولفه مرحله دوم را می‌توان افزایش همکاری‌های امنیتی میان نیروهای امنیتی تشکیلات خودگردان و رژیم صهیونیستی دانست. شاید بتوان انفجار اتوبوسی در قدس اشغالی در ابتدای اردیبهشت ماه 95 را آغاز مرحله سوم نامید. پس از این اتفاق بسیاری از صهیونیستها از خطر مسلحانه شدن انتفاضه خبر دادند. از آغاز مرحله سوم تا کنون نزدیک به 60 فلسطینی به شهادت رسیده‌اند. انتفاضه طی یکسال و نیم گذشته پیامدهایی با خود به همراه داشته است. خروج حماس و جهاد اسلامی از انزوا، افزایش نارضایتی از محمود عباس و تعلیق انتخابات شهرداری‌ها، اعتصاب اسرا و پیروزی اراده‌های آنان بر صهیونیستها و ظهور نسل پسا اسلو در میان جوانان فلسطینی از مهم ترین تبعات انتفاضه بر روی فلسطینی هاست.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در مراسم افتتاحیه ششمین کنفرانس بین‌المللی حمایت از انتفاضه فلسطین حضور یافتند. این مراسم با حواشی همراه بود که در ادامه از منظرتان می‌گذرد:
یاد "مالکوم ایکس"
امام خامنه‌ای پیش از ایراد سخنان‌شان به دلیل مصادف بودن امروز با سالروز شهادت "مالکوم ایکس" رهبر سیاه‌پوست مسلمانان آمریکا، خواستار قرائت فاتحه برای روح آن شهید شدند.
پیش از شروع مراسم یکی از میهمانان با سر دادن شعار و تکبیر حمایت خود را از مقاومت فلسطین اعلام داشت.
امام امت در حلقه گرم حامیان مقاومت
پس از پایان سخنرانی امام خامنه‌ای در ششمین کنفرانس بین‌المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، رهبر معظم انقلاب اسلامی در جمع میهمانان حضور یافتند و آنان را مورد تفقد قرار دادند. امام امت نیز در حلقه گرم حامیان مقاومت قرار گرفتند.
چفیه‌ای که بین آقا و میهمانان رد و بدل می‌شود
بعد از پایان مراسم یکی از میهمانان خارجی چفیه رهبر معظم انقلاب را از ایشان دریافت کرد و دو میهمان دیگر نیز چفیه خود را به امام خامنه‌ای اهدا کردند.
در خلال این استقبال، میهمانان مراسم با سر دادن شعارهایی به زبان عربی اشتیاق خود را از حضور در این کنفرانس و دیدار با رهبر معظم انقلاب اعلام کردند.
خاخام‌های یهودی ضد صهیونیسم نیز که در مراسم حضور داشتند به دیدار رهبر انقلاب آمدند. حضور و اشتیاق میهمانان برای دیدار با امام خامنه‌ای به حدی بود که خروج ایشان از سالن دقایق زیادی به طول انجامید.
بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در جریان ششمین کنفرانس حمایت از انتفاضه فلسطین، بازتاب گسترده ای در رسانه های عربی داشت
شبکه المیادین ضمن پوشش کامل بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در جریان ششمین کنفرانس حمایت از انتفاضه فلسطین در تهران، به نقل از ایشان تیتر زد: حمایت از مقاومت فلسطین بر همه ما واجب است؛ ملت فلسطین رهبر حقیقی مبارزات و مقاومت است. این شبکه لبنانی همچنین تصاویری را به صورت مستقیم از محل برگزاری کنفرانس حمایت از انتفاضه فلسطین، پخش کرد.
شبکه العهد نیز به بازتاب کامل اظهارات امام خامنه ای (مد ظله العالی) پرداخت. این شبکه ضمن انتشار بخش های مهمی از بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در پایگاه خبری خود، اعلام کرد: ششمین کنفرانس حمایت از انتفاضه فلسطین در تهران، پایتخت ایران رسما آغاز شد. این پایگاه خبری به نقل از آیت الله خامنه ای (مد ظله العالی) نوشت: مقاومت هنوز نتوانسته است به هدف غایی خود یعنی آزادی کل فلسطین دست یابد، اما توانسته است مسأله فلسطین را زنده نگه دارد.
پایگاه لبنانی النشره نیز که به گرایش غربگرایانه و ضد مقاومت معروف است، ضمن انتشار بخشهای کوتاهی از بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در جریان ششمین کنفرانس حمایت از انتفاضه فلسطین در تهران، به نقل از ایشان نوشت: در طول تاریخ هیچ ملتی به اندازه فلسطین با این حجم از دردها و رنج ها مواجه نشده است. این پایگاه خبری که همواره با اتخاذ سیاستهای دوگانه و جانبدارانه اظهارات ضد ایرانی مقامات کشورهای مختلف از جمله عربستان سعودی را به طور کامل منعکس می کند، می توان گفت که تقریبا اشاره ای به بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی علیه رژیم صهیونیستی در جریان کنفرانس حمایت از انتفاضه نکرده است.
شبکه المنار نیز ضمن پوشش کامل بیانات مقام معظم رهبری به نقل از ایشان نوشت: در این شرایط مشاهده می شود که اندک اندک، فضای جهانی به سمت مقابله با اقدامات خصمانه و غیرقانونی و غیرانسانی رژیم صهیونیستی میل می‌کند. این شبکه لبنانی همچنین در بخش دیگری از پوشش بیانات مقام معظم رهبری، به نقل از ایشان نوشت: نشانه های افول رژیم صهیونیستی پدیدار شده است.
خبرگزاری «شینهوا» چین در بازتاب سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی به فرازهایی از اظهارات ایشان پرداخت که به بیهودگی طرح های قبلی سازش و تلاشهای اخیر دوست‌نمایانی که به‌دنبال انحراف مقاومت و انتفاضه و هزینه کردن آن در معاملات سری با دشمنان هستند، تأکید می کند.
این خبرگزاری در نقل قول مستقیم از مقام معظم رهبری نوشت: مقاومت هوشمندتر از آن است که در این دام فرو افتد و انتفاضه سوم باذن الله شکستی دیگر بر رژیم غاصب تحمیل خواهد کرد.
خبرگزاری «آسوشیتدپرس» در این باره نوشت: رهبر عالی ایران از کنفرانسی که با موضوع حمایت از فلسطین در تهران برگزار شد به عنوان تریبونی برای جعلی خواندن اسرائیل استفاده کرد و این رژیم را صفحه ای ناپاک از تاریخ لقب داد.
آسوشیتدپرس همچنین اظهارات آیت‌الله خامنه‌ای را از جمله تندترین انتقادات وی علیه رژیم صهیونیستی به عنوان دشمن بزرگ ایران، برشمرد.
این رسانه غربی نوشت: رهبر عالی ایران از اسرائیل به عنوان سرزمینی یاد کرد که با جمع آوری یهودیانی از دیگر نقاط جهان در منطقه خاورمیانه، در زمین فلسطینیان بنا شده است.
لزوم پاک شدن رژیم صهیونیستی به عنوان صفحه ای ناپاک از تاریخ نیز از دیگر بخش های سخنان مقام معظم رهبری بود که آسوشیتدپرس به آن پرداخت.
خبرگزاری فرانسه می نویسد: «آیت الله علی خامنه ای» امروز سه شنبه خواستار آزادی کامل فلسطین از غده سرطانی اسرائیل شد و بدین ترتیب موضع حکومت ایران مبنی بر انکار اسرائیل را تکرار کرد.
این رسانه غربی در ادامه نوشت: رهبر عالی ایران این سخنان را در ششمین کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین بیان کرده و در ادامه اضافه کردند: این غده سرطانی از زمان پیدایش به سرعت رشد کرده و درمان آن نیز باید به سرعت انجام شود.
به نوشته خبرگزاری فرانسه، از دیدگاه رهبر ایران عقب نشینی اسرائیل از جنوب لبنان در سال 2000 و از غزه در سال 2005 دو دستاورد بسیار مهم هستند.
این رسانه غربی در ادامه به حضور نمایندگان 80 کشور در این کنفرانس از جمله روسای مجلس کشورهای الجزایر، مالی، کره شمالی، لبنان و سوریه اشاره کرده است.
به نقل از سانا، هدیه عباس رئیس پارلمان سوریه در سخنانی در نشست بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین گفت: یکی از دلایلی که سوریه هدف قرار گرفته است و جنگ تمام عیار ضد آن رخ داده به خاطر موضع ثابت و اصولی آن در دفاع از ملت فلسطین است. موضوع فلسطین همواره مورد توجه و محور اهتمام ما خواهد بود.
رئیس پارلمان سوریه ضمن تقدیر از رهبر معظم انقلاب اسلامی برای برگزاری این نشست گفت: بنده به حضور در ایران و سخنرانی در چنین کنفرانسی افتخار می‌کنم و از همین جا سلام و آرزوی موفقیت ملت سوریه و آقای بشار اسد را به نشست شما برای تحقق آن در خدمت موضوع فلسطین و مبارزه ملت آن به خاطر بازپس گیری حقوق مشروع خود ابلاغ می کنم. ایران از سال 1979 تاکنون حمایت بی دریغی از مبارزه ملت فلسطین داشته است.
وی با اشاره به اوضاع جنگ ضد تروریستها در سوریه تاکید کرد: هدف اصلی آن ضعیف کردن نقش سوریه در حمایت از فلسطین و جبهه مقاومت ضد اشغال بود. رژیم صهیونیستی حامی گروههای تروریستی در سوریه است و از آنها حمایت های لجستیکی و نظامی به عمل می آورد و تروریستهای زخمی را در بیمارستان هایش می پذیرد و این نشانگر پیوند محکم میان اسرائیل و طرح تروریستی تکفیری ضد سوریه و منطقه است.
هدیه عباس افزود: کشورهای حامی تروریسم در سوریه که در کشتار ملت سوریه و نابودی موسسات آن و اقتصاد و زیر ساخت های آن نقش دارند خدمت بزرگی به رژیم صهیونیستی که با تمام توان در راستای تضعیف نقش سوریه و جبهه مقاومت و تحمیل طرح توسعه طلبانه در منطقه خدمت می کند، کرده اند.
وی بیان کرد: برپایی چنین نشستی در شرایط سخت و چالش های سرنوشت سازی که موضوع فلسطین و کل منطقه با آن روبرو است و در سایه طرح های قوی با هدف نابودی آرمان فلسطین به نفع رژیم صهیونیستی صورت می گیرد. از همین رو ما بر این باوریم که مواضع و طرح ها و ساز و کارهایی برای حمایت از مبارزه ملت فلسطین و وحدت تلاش ها آن در برابر اشغالگران به عنوان راه آزاد سازی اراضی و بازپس گیری حقوق مشروع و تشکیل کشور مستقل فلسطین به پایتختی قدس باید اتخاذ شود.
هدیه عباس افزود: ما امروز با سرسخت ترین دشمن که تاریخ به خود دیده یعنی تروریسم بین المللی فرامرزی روبرو هستیم. تروریسمی که از حمایت و پوشش و حمایت تسلیحاتی برخی کشورهای منطقه و برخی کشورهای غربی برخوردار است. این تروریسم که سوریه و امکانات و ملت آنها را نابود می کند بدون شک یک روی دیگر تروریسم صهیونیستی است. از همین رو نابودی تروریسم در سوریه و عراق و هر نقطه دیگر راهی برای پیروزی ملت فلسطین و مقابله با دشمن صهیونیست و حمایت از کشورها و ملتهای ما است.
رئیس پارلمان سوریه تاکید کرد: در این رویارویی مجالی برای کوتاه آمدن نیست و پیروزی از طریق همکاری میان کشورهای ما و به کار گیری همه توان برای مقابله با تروریسم تکفیری و تروریسم اسرائیلی که خطری برای آینده ملت های منطقه و صلح و ثبات جهانی به شمار می آید، است. ما از شش سال قبل که سوریه از سوی کشورهای منطقه و غربی و تروریستها هدف قرار گرفت و تروریستهایی از بیش از صد کشور به سوریه آمدند درباره حمایت برخی کشورها از تروریسم به خاطر منافع زود گذر هشدار دادیم.
هدیه عباس خاطر نشان کرد: همکاری سوری-ایرانی-روسی و نقش مقاومت لبنان که دستاوردهای بزرگی ضد تروریستها به دست آورده است تمجید می کنم و آخرین دستاورد در حلب بود. هم اکنون باید حمایت از تروریستها از سوی برخی کشورهایی که آنها را حمایت مالی و تسلیحاتی می کنند و مرزهایشان را به روی آنها گشوده اند قطع شود. مبارزه با تروریسم باید از طریق هماهنگی با سوریه بر اساس قوانین بین المللی و نه عملیات انفرادی و ناقض حاکمیت سوریه و مشروعیت بین المللی.
رئیس پارلمان سوریه بیان کرد: سوریه از ابتدای بحران با همه طرح های جدی در کمک به خروج از اوضاع همکاری کرده است و در ژنو یک و آستانه حضور جدی داشته و در ژنو آتی نیز مشارکت جدی خواهد داشت. گفتگوی سوری-سوری تنها راه بازگشت ثبات و امنیت به سوریه است. سوریه در راستای تحکیم آشتی و مصالحه حرکت می کند. دیدگاه ما در مبارزه با تروریسم و راهکار سیاسی بر این اساس است که سوریه کشور همه مردم آن است.
هدیه عباس از جمهوری اسلامی ایران و روسیه و مقاومت لبنان و همه کشورها و دولت ها و گروههای سیاسی که از این کشور در جنگ علیه تروریسم حمایت کرده اند و نیز پارلمان های کشورهای دوست و در راس آنها مجلس شورای اسلامی قدردانی کرد و افزود: ما به مسیر پیروزی بر تروریسم ادامه می دهیم و شرایط به هر نحوی که باشد. موضوع فلسطین در کانون توجه و محور اصلی تا بازپس گیری حقوق غصب شده ملت فلسطین قرار دارد و همواره حامی فلسطین خواهیم بود.
به نقل از شبکه المنار، شیخ «نعیم قاسم» معاون دبیرکل حزب الله لبنان اقدام به ایراد سخنرانی در جریان ششمین کنفرانس حمایت از انتفاضه فلسطین کرد.
بر اساس این گزارش، وی در جریان اظهارات خود تصریح کرد: مسأله فلسطین در نزد کشورهای مختلف باید در اولویت قرار گیرد.
شیخ نعیم قاسم همچنین ضمن قدردانی از نقش جمهوری اسلامی ایران در حمایت از مسأله فلسطین، تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران آرمان آزادسازی فلسطین را محقق می‌سازد
معاون دبیرکل حزب الله لبنان همچنین تصریح کرد: تمامی روابط سیاسی در منطقه باید بر اساس میزان تأثیرگذاری آن بر فلسطین، برقرار شوند.
وی همچنین افزود: امروز فلسطین به پول و تسلیحات نیاز دارد نه به سخنان پوچ و واهی که هیچگاه در عرصه عمل پیاده سازی نمی شوند.
شیخ نعیم قاسم همچنین تأکید کرد که حزب الله لبنان هیچگاه از تهدیدات رژیم صهیونیستی نهراسیده و نخواهد هراسید.
وی با تأکید بر لزوم بکارگیری گزینه مقاومت در منطقه، اظهار داشت: حزب الله لبنان شهدای بسیاری را تقدیم کرده است تا بدین وسیله این الگو را که مقاومت چگونه باید در اولویت قرار گیرد، به همگان نشان دهد.
دبیرکل حزب الله لبنان با بیان اینکه حزب الله به یک قدرت در منطقه تبدیل شده است، تصریح کرد: ما در هر لحظه و ساعتی برای مقابله با دشمن صهیونیستی آماده هستیم.
رئیس مجلس خلق کره شمالی بعدازظهر امروز در ششمین کنفرانس بین‌المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، با بیان اینکه مبارزان فلسطین تاکنون تلاشهای زیادی برای آزادی انجام داده اند خاطرنشان کرد: رهبران ما در کره شمالی به ما آموخته‌اند که مساله فلسطین، مسئله مرگ و زندگی است؛ آنها مبارزات بحقی را علیه صهیونیست دنبال کرده اند.
وی با بیان اینکه صهیونیستها به دنبال مشروعیت دادن به شهرک سازی‌های خود هستند گفت: آنها باعث مرگ بسیاری از بی‌گناهان شده‌اند، لذا مسئله فلسطین همچنان باقی است و آینده خاورمیانه در یک غبار قرار دارد، اما در نهایت پیروزی برای ملت فلسطین است.
این میهمان خارجی ششمین کنفرانس حمایت از انتفاضه فلسطین تصریح کرد: موافقت‌نامه‌های اخیر دیپیماتیک فلسطین در سازمان ملل، یک بار دیگر ثابت کرد که با اتحاد می‌توان شأن و احترام ملی خود را حفظ کرد.
رئیس مجلس خلق کره شمالی تصریح کرد: رژیم صهیونیستی باید بدون هیچ گونه قید و شرطی سرزمین فلسطین را ترک کند و شهرک‌سازی‌ها را متوقف کرده و به کشتار مردم خاتمه دهد.
وی دامه داد: برای استقرار ثبات در خاورمیانه نیز باید از مداخله آمریکا جلوگیری کنیم و همه ملتها باید راه حلی برای مسئله فلسطین بر اساس خواسته مردم این کشور پیدا کنند و این تلاش‌ها نیز باید براساس یک اقدام مشترک صورت گیرد.
رئیس مجلس خلق کره شمالی با بیان اینکه آمریکا به دنبال فشار بر جمهوری خلق کره است، خاطرنشان کرد: کره نیز به دنبال افزایش قدرت هسته‌ای و دفاعی خود برای مقابله با امپریالیسم آمریکاست؛ آنها توانمندی دفاعی ما را خطرناک جلوه می‌دهند و به همین دلیل تحریم‌هایی را علیه ما وضع کرده‌اند.
این مقام خارجی حاضر در کنفرانس حمایت از انتفاضه در پایان تأکید کرد: جمهوری خلق کره در آینده نیز با ایران و فلسطین اتحاد و همبستگی خواهد داشت تا با تعامل بیشتر در برابر تهاجم بیگانگان مقابله کنند.
رهبر معظم انقلاب بیان داشتند: مقاومت، این روزها با توطئه ای دست به گریبان است و آن تلاش دوست‌نمایانی است که میکوشند مقاومت و انتفاضه‌ی مردم فلسطین را از مسیر خود منحرف سازند.
حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح امروز (سه شنبه) در ششمین کنفرانس بین‌المللی حمایت از انتفاضه فلسطین و در جمع رهبران گروههای فلسطینی، رئیسان و مسئولان مجالس کشورهای اسلامی، و صدها تن از اندیشمندان، فرزانگان و شخصیت‌های برجسته و آزادی‌خواه جهان اسلام، هدف فتنه‌ها و جنگهای داخلیِ تحمیلی در منطقه را کمرنگ‌شدن حمایت از آرمان مقدس آزادی قدس خواندند و با تأکید بر لزوم پرهیز گروههای مقاومت فلسطینی از ورود به اختلافات قومی و مذهبی و اختلافات داخلی کشورها خاطرنشان کردند: همه جریان‌های اسلامی و ملی، موظفند در خدمت آرمان فلسطین قرار گیرند و عمق رابطه جمهوری اسلامی با گروههای مقاومت فقط به میزان پایبندی آنان به اصل مقاومت مرتبط است.
«سرگئی بابورین» معاون پارلمان روسیه امروز در جریان کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین در این باره تصریح کرد: روسیه همواره از مبارزه فلسطینی ها برای اعاده حقوق خود حمایت کرده و در این راستا اعلام می کنم که قدس باید به عنوان پایتخت فلسطین باشد.
معاون پارلمان روسیه ادامه داد: صلح راستین در خاورمیانه تنها زمانی شکل می گیرد که مقوله فلسطین به رسمیت شناخته شده و موجودیت این کشور تثبیت گردد.
وی در ادامه افزود: مردم فلسطین باید در راستای اعاده حقوق مسلم خود تا آخر ایستادگی کرده و اجازه ندهند اسرائیلی ها در سرزمین های اشغالیِ آنان به ادامه شهرک سازی ها بپردازند.
«سرگئی بابورین» تأکید کرد: در این مقطع زمانی، لازم است از رهبری و مردم ایران و نیز قهرمانان ایرانی که امروز دوشادوشِ نیروهای روسیه برای تحقق عدالت و حفظ تمامیت ارضی و حاکمیت سوریه با تروریسم می جنگند، تشکر کنم.
