مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: در روایت آمده است که دعای کمیل، دعای حضرت خضر است که حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) خوانده و کمیل شنیده و از حضرت درخواست کرده که  آن را به او تعلیم کند و حضرت آن را به ایشان آموخته و فرموده است:

یا کمیل! اذا حفظت هذا الدعاء، فادع به کل لیلة جمعة، او فی الشهر مرة، او فی السنة مرة، او فی عمرک مرة، تکف و تنصر و ترزق و لن تعدم المغفرة. یا کمیل! قد اوجب لک طول الصحبة لنا ان نجود لک بما سالت!

ای کمیل! هرگاه این دعا را حفظ نمودی، هر شب جمعه، یا هر ماه یک بار، یا در هر سال یک بار یا در عمرت یک بار آن را بخوان که اگر آن را بخوانی، خداوند تو را کفایت و یاری نموده و روزی می دهد، و از آمرزش پروردگار بی نصیب نمی گردی. ای کمیل! طول مصاحبت تو با ما، موجب شد که خواسته ی تو را برآورده نموده و این دعا را به تو بیاموزیم.

محتمل است حضرت خضر (علیه السلام) آن را به عربی نخوانده باشد، و چه بسا حضرت امیرمؤمنان علی (علیه السلام) در آن زیاداتی افزوده باشد، و در عین حال دعای حضرت خضر به آن اطلاق شود؛ زیرا در آن صلوات بر محمد و آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) آمده است و خیلی واضح و آشکار نیست که در دعاهای انبیای سلف (علیهم السلام) صلوات بر محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) و آل وجود داشته باشد.

پینوشت:

کتاب در محضر حضرت آیت ا…. العظمی بهجت – ص 110، محمد حسین رخشاد