این?ہ بگذرے از آرزوهایتــــــ ،
بہ حرفــــــ ?ہ نیستـــــ …
زنجیرهاے دلبستگے خود را باید رها ?نی …
و اسماعیل نفس را قربانی …
میفهمے …؟ گفتنش آسان استـــــ رفیق ، بلہ …
?ہ اگر عمل ?ردن بہ آن همــــ سَهْل بود،
حالا بہ نامــــ خیلے هامان واژه ” شـهیـــد “
اضافہ شده بود … دل ، وقتی ?ہ براے معشوق خالی بماند
و غیر ،
راهی در آن نداشتہ باشد ،
لاجرمــــ بیقرار خواهی شد و این بیقرارے ها ،
انقطاع الی اللـہ را بہ دنبال دارد … این می شود ?ہ آخرش ختمـــــ به وصال می شود،
ختم بہ شـــهادتــــــــ … از نَفْسَتـــــ ?ہ بگذرے ، خالص ?ہ شوے
منقطع ?ہ شوے ، شـهیـد خواهی شد … و ما را آفریدند براے رفتن در همین مسیر …
این راه و این تو …
گر مرد این راهـــــے ؛ ” بـِــــسْمِــــ اللــــہ … ” .
.
بہ مدد مادر سلامــــ اللــہ علیها …