نوشته شده در تاریخ 95/6/20 ساعت 4:17 ع توسط سیدمهدی ملک الهدی
9ذیحجه
1- روز عرفه(روز نیایش)
2- شهادت حضرت مسلمبن عقیل نمایندهی امام حسین(ع) در کوفه(60 ق)
شرح مناسبت:
1- روز نهم ذیلحجه به عنوان روز عرفه از اعیاد بزرگ اسلامی به شمار میرود، گرچه به اسم عید نامیده نشده است. در این روز خداوند تبارک و تعالی بندگان خود را به عبادت و اطاعت خود فراخوانده، و سفرهی جود و احسان خود را برای بندگان خود گسترانده است. شیطان در این روز خوار و حقیر و خشمناک است. از ظهر روز نهم ماه ذیالحجه، زائران خانهی خدا در صحرای عرفات وقوف میکنند و برای این وقوف، فضایل بسیاری ذکر شده است. در غروب این روز، زائران، از عرفات به مشعرالحرام میروند و خود را برای سایر مناسک پر شکوه حج آماده میکنند.
2- مسلم بن عقیل که از شخصیتهای برجسته وبا تقوای زمان خود به شمار میرفت، برای ارزیابیِ میزان وفاداری مردم کوفه به امام حسین(ع) به این شهر رفته بود. زیرا مردم کوفه، طیِ هزاران نامه، از امام حسین برای رفتن به این شهر و قیام علیه حکومت ستمگر یزید بن معاویه، دعوت کرده بودند. مردم کوفه اگرچه در ابتدا به گرمی از مسلم بن عقیل استقبال کردند، اما هنگامی که عبیداللَّه بن زیاد که مردی سنگدل و بیرحم بود بر کوفه حاکم شد، کوفیان، فریبِ وعدههای دروغین او را خوردند و به خاطر ترس و جهل، دست از حمایت امام حسین(ع) کشیدند و مسلم را تنها گذاشتند. در پیِ آن، مسلم به دست عُمّال ابن زیاد گرفتار آمد و به دستور آن حاکم پلید، فرستادهی امام حسین(ع) را از بالای داُرالاماره به پایین انداختند و او را به شهادت رساندند.
منبع : برنامه روزشمار تاریخ ازمرکز پژوهشهای صدا و سیما
آیات و روایات متناسب :
روز عرفه
پیامبرصلی الله علیه وآله :
ما مِن یَومٍ أکثَرَ أن یُعتِقَ اللَّهُ فِیهِ عَبدَاً مِنَ النّارِ مِن یَومِ عَرَفَةَ
خداوند در هیچ روزی به اندازه روز عرفه ، بندگان را از آتش دوزخ نمیرهاند
صحیح مسلم ، ج 4 ، ص 107 .
پیامبرصلی الله علیه وآله :
إنَّ اللَّهَ یُباهِی مَلائِکَتَهُ عَشِیَّةَ عَرَفةَ بِأهلِ عَرَفَةَ فَیَقولُ : اُنظُروا إلی عِبادی أتَونی شُعثاً غُبراً
خداوند در غروب عرفه نزد فرشتگانش به اهل عرفه میبالد و میگوید: "بندگانم را بنگرید! ژولیده و غبار آلود ، نزد من آمدهاند
مسند أحمد ، ج 2، ص 224 .
پیامبرصلی الله علیه وآله :
أعظَمُ أهلِ عَرَفاتٍ جُرماً مِنِ انصَرَفَ و هُوَ یَظُنُّ أنَّهُ لَن یُغفَرَ لَهُ
گناه کارترین فرد در عرفات کسی است که از آنجا باز گردد در حالی که گمان میبرد آمرزیده نخواهد شد
بحار الأنوار ، ج 99 ، ص 248 .
امام علی علیه السلام :
مِنَ الذُّنوبِ ذُنوبٌ لاتُغفَرُ إلّا بِعَرَفَاتٍ
برخی از گناهان جز در عرفات بخشوده نمیشوند
دعائم الاسلام ، ج 1 ، ص 294 .
امام صادق علیه السلام :
تَخَیَّر لِنَفسِکَ مِنَ الدُّعاءِ ما أحبَبتَ واجْتَهِد ، فإنَّهُ (یَومَ عَرَفَة) یَومُ دُعاءٍ و مَسألَةٍ
هر چه میخواهی برای خود دعا بخوان و [در دعا کردن] بکوش که آن روز [روز عرفه ]روز دعا و درخواست است
التهذیب الأحکام ، ج 5 ، ص 182 .
روز نیایش
قرآن کریم:
فَاذکُرونی أذکُرکُم وَاشکُرُوا لی ولا تَکفُرونِ
مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم ؛ مرا سپاس گویید و ناسپاسی مکنید
بقره ، آیه 152 .
پیامبرصلی الله علیه وآله :
اَللّهُمَّ اجعَل حُبَّکَ اَحَبَّ الأشیاءِ إلَی
خدایا! دوستیات را محبوبترین چیزها نزد من گردان
بحار الأنوار ، . ج 91 ، ص 70 .
امام علی علیه السلام :
اَللّهُمَّ إنّی أسألُکَ الأمانَ الأمانَ یَومَ لایَنفَعُ مالٌ و لابَنونَ إلّا مَن أتَی اللَّهَ بِقَلبٍ سَلیمٍ
خدایا! از تو امان میطلبم در آن روزی که نه مال و ثروت به کار میآید و نه فرزندان ، مگر کسی که با دلی پاک به سوی خدا بیاید
بحار الأنوار ، ج 94 ، ص 109 .
حضرت فاطمه علیها السلام :
اَللّهُمَّ أسألُکَ النَّظَرَ إلی وَجهِکَ و الشَّوقَ إلی لِقائِکَ
خدایا! نگریستن به رویت و شوق دیدارت را از تو درخواست میکنم
بحار الأنوار ، ج 94 ، ص 225 .
امام حسین علیه السلام :
إلهی أنا الفَقیرُ فی غِنایَ فَکَیفَ لاأکونُ فَقیراً فی فَقری
خدایا! من در حال بینیازی نیازمندم ؛ پس چگونه در حال فقر نیازمند [تو ]نباشم ؟
بحار الأنوار ، ج 98 ، ص 225 .
امام سجّادعلیه السلام :
یا راحِمَ رَنَّةِ العَلیلِ و یا عالِمَ ما تَحتَ خَفِیِّ الأنینَ ، اجعَلْنی مِنَ السّالِمینَ فی حِصنِکَ الَّذی لاتَرومُهُ الأعداءُ
ای آن که بر ناله دردمند رحمت میآوری ، و ای آن که به آنچه در دل زاریکننده نهفته است دانایی ، مرا از کسانی قرار ده که در پناه تو ایمناند و دشمنان را به آن جانْپناه دسترسی نیست
بحار الأنوار ، ج 94 ، ص 121 .
امام صادق علیه السلام :
أوحَی اللَّهُ إلی داودَعلیه السلام : بِی فَافرَح و بِذِکری فَتَلَذَّد و بِمُناجاتی فَتَنَعَّم
خداوند به داوودعلیه السلام وحی فرمود : "به من شاد باش و با یاد من سرخوشی کن و از نعمت مناجات با من برخوردار شو
میزان الحکمه ، ح 20035 .
امام هادی علیه السلام :
یا مَن دَعاهُ المُضطَرّونَ فَأجابَهُم و لَجَأ إلَیهِ الخائفُونَ فَآمَنَهُم و عَبَدَهُ الطّائِعونَ فَشَکَرَهُم و حَمِدَهُ الشّاکِرُونَ فَأثابَهُم
ای آنکه درماندگان او را میخوانند و اجابتشان میکند ، بیمناکان به او پناه میبرند و امانشان میدهد ، مطیعان او را عبادت میکنند و سپاسشان میگوید و شاکران او را سپاس میگویند و پاداششان میدهد
بحار الأنوار ، ج 85 ، ص 227 .
امام مهدی علیه السلام :
یا مَن أظهَرَ الجَمیلَ و سَتَرَ القَبیحَ یا مَن لَم یُؤاخِذ بِالجَریرَةِ و لَم یَهتِکِ السِّترَ یا عَظیمَ المَنِّ یا کَریمَ الصَّفحِ یا حَسَنَ التَّجاوُزِ
ای آنکه [کار] زیبا را آشکار میکند و [کار] زشت را میپوشاند! ای آنکه بر بدکاری مؤاخذه نمیکند و پرده نمیدرد ! ای آنکه منّتش بزرگ و چشم پوشیاش کریمانه و گذشتش نیکو است !
بحار الأنوار ، ج 51 ، ص 304