2- ایالت کشمیر باجمعیتی حدود دوازده و نیم میلیون نفر دارای سه بخش مهم وادی کشمیر، جامو و لداخ است و دارای دو مرکز زمستانی جامو و تابستانی کشمیر است و چون بیشتر خاک این منطقه در کوه‌های هیمالیا قرار دارد بیشتر مردم در کوهپایه‌ها زندگی می‌کنند، اینان به زندگی روزمره و ساده خو گرفته اند و از تمامی تنش‌ها و در گیریهای مسائل سیاسی به دور هستند لذا در مسائل سیاسی نقشی را ایفا نمی‌کنند. امّا مردم جامو که دومین جمعیت کشمیر که اکثریت غیرمسلمان را تشکیل می‌دهند هیچگاه در درگیریهای سیاسی نقش اساسی نداشته اند و بیشتر ترجیح می‌دهند که تحت حمایت هم کیشان خود زندگی کنند و باسابقه ناخوش آیندی که از بیرون راندن پندیت‌ها از وادی کشمیر در سالهای گذشته صورت گرفته راضی به جدایی جامو و استقلال کشمیر از هند نیستند. با توجه باینکه حدود 5/68 درصد مردم ایالت جامو و کشمیر را مسلمانان تشکیل می‌دهند در صورت استقلال کشمیر غیر مسلمانان بعنوان اقلیت باید تحت سلطه اکثریت مسلمان در آیند و این امر برای آنان قابل قبول نیست. لذا در درگیریها و مناقشات مردم کشمیر بادولت شرکت نمی‌کنند. منطقه ی لداخ در شمال کشمیر به دو بخش عمده ی کارگیل با اکثریت مسلمان (شیعه دوازده امامی)و له با اکثریت بودایی تاکنون در درگیریهایی کشمیر شرکت نکرده اند
و تنها در چند هفته گذشته بااعلام بیانیه ای از دولت هند خواستند که از ظلم و تعدّی و قتل و غارت مردم بیگناه کشمیر توسط نظامیان جلوگیری کند از این رو بنظر نمی‌رسد که مردمان شمالی ترین منطقه کشمیر نیز خواستار جدایی کشمیر از هند باشند

3- در پی نفود سلفی گری و موج وهابیت در منطقه کشمیر و فعال کردن لشکر طیبه و گروه تروریستی داعش و اعلام موجودیت در این منطقه و حمایت‌های حکّام سعودی باهمکاری اسرائیل در منطقه و اتفاقاتی که در چند سال اخیر در کشمیر صورت گرفته ندای استقلال و آزادی نه تنها مشکلی از مشکلات مردم کشمیر را حلّ نمی‌کند بلکه زمینه را برای مقاصد شوم دشمنان هموار می‌نماید، موانع حل مسئله کشمیر احتیاج به بررسی عمیق دارد. مسئله کشمیر یک مسئله انسانی است و درگیریها در این منطقه بعد شیعه و سنّی نداشته، زخمی است قدیمی که هر از چند گاهی سرباز می‌کند و با بی توجهی جامعه جهانی، و سازمانهای بین المللی حقوق بشر، رو برو می‌گردد موج گسترده ای از کشتارها و دستگیریها و شکنجه‌ها بر مردمانی که خواهان حق تعیین سر نوشت خود هستند. بارها برای مردم این منطقه اتفاق افتاده و پس از چندی سرکوب شده. لذا در مسئله کشمیر واکنش سریع و بدون بررسی جریانات و اتفاقاتی که زمینه‌های آن از چندین سال قبل برنامه ریزی شده مشکل کشمیر را حل نمی‌کند هر چند حمایت از مظلوم وظیفه انسانی و اسلامی هر فرد است امّا طرفداری از احزاب و گروهها بدون مطالعه مشکل مردمان کشمیر را بیشتر می کند. آنچه مسلّم است مسئله کشمیر باقدرت نظامی قابل حلّ نیست. رسیدن به حقوق اولیه شهروندی حق مسلّم هر فرد است که مردم کشمیر خواهان آن هستند لذا کشورهای اسلامی و مجامع بین المللی می‌توانند از طرق سیاسی دولت هند را وادار به مذاکره با مردم کشمیر کنند. در وضعیت فعلی منازعه کشمیر آتشی است زیر خاکستر که هزار چند گاهی شعله ور می‌شود. جمعی به خاک و خون کشیده می‌شوند و گروهی از آن استفاده می‌کنند بطور واضح مردم کشمیر وجه المصالحه احزاب و گروهها و قدرت‌ها پشت پرده هستند و بدین طریق اگر راه حلّ مناسب برای رسیدن مردم کشمیر به حقوقشان اتخاذ نگردد کشمیر بسوی آینده ای مبهم قدم بر می‌دارد.