حجت الاسلام والمسلمین حسین انصاریان، استاد حوزه و نویسنده فعال حوزه دین در جمع صدها تن از مردم متدین در حسینیه هدایت تهران بیان داشت: امروز 2 پشتوانه داریم، اول امام باقر (ع) که از سویی فرزند امام سجاد(ع) هستند و از سوی دیگر مادرشان دختر امام حسن مجتبی (ع) هستند و دیگری خانم فاطمه زهرا (س).

وی ادامه داد: امام صادق (ع) فرمودند هر جا که جمعیتی از شیعیان ما جمع شوند و برای حسین(ع) گریه کنند مادرم زهرا(س) در آن مجلس حاضر شده و برای گریه کن امام حسین (ع) دعا می کنند.

استاد حوزه با بیان اینکه خداوند متعال همواره پرده بر گناهان بندگانش می گذارد، گفت: حضرت محمد(ص) از جبرییل پرسید اگر خدا شما را به صورت آدمیزاد درآورد چه می کنید که جبرییل ملک پاسخ داد اول کاری که می کنم سیر کردن تشنه است.

وی ادامه داد: باید در این روزها برای نزول باران بسیار دعا کرد.

حجت الاسلام والمسلمین انصاریان در ادامه به بیان حکایتی پرداخت: جوانی 20 سال عبادت کرد و سپس 20 سال مشغول گناه شد تا اینکه روزی خود را در آینه دید و به خدا گفت می شود مرا عفو کنی که خداوند جواب داد 20 سال گناه کردی اما حتی یک تلنگر به تو نزدم، 20 سال مرا رها کردی و رزقت را به موقع دادم الان نیز توبه کن که تو را خواهم بخشید.

استاد انصاریان ادامه داد: روز پیامبر گرامی اسلام با چند نفر در بیابان مشغول حرکت بودند که به ناگاه متوجه شدند بچه ای که هنوز توان حرکت را ندارد روی ریگ های گرم افتاده و دست و پا می زند که بلافاصله خانمی از چادری بیرون آمد او را بغل کرده به سینه اش چسباند و این ذکر را مدام می گفت پسرم، پسرم.

وی ادامه داد: کربلا نیز امام حسین (ع) جوانی را در آغوش گرفت و مدام می گفت پسرم پسرم پسرم اما جوان اباعبدالله قطعه قطعه شده بود لذا پدر نمی توانست او را در آغوش بکشد.

استاد برجسته حوزه افزود: امام علی (ع) فرمودند وقتی شما دعا می کنید ما آمین می گوییم و هر گاه شما دعا نکنید ما خودمان دعا می کنیم و آمین نیز می گوییم.

خطیب این مجلس ادامه داد: از امام صادق (ع) پرسیدند امام حسین کجا هستند که ایشان فرمودند امام همواره به زایران و گریه کنانشان نگاه می کنند و از جد، پدر، مادر، خواهر و برادرشان می خواهند که برای آنان دعا کنند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: در روایت است که خداوند ناله بنده اش را دوست دارد لذا حاجت بنده را دیر روا می کند که اگر حاجت بنده زود روا شود خداوند را فراموش خواهد کرد.

فلسفه ماه محرم و شهادت امام حسین (ع )

محرم نخستین ماه از ماه‌های دوازده گانه قمری و یکی از ماه‌های حرام است که در دوران جاهلیت و نیز در اسلام، جنگ در آنتحریم شده بود.

شب و روز اول محرم به عنوان اول سال قمری دارای نماز و آداب خاصی است که در کتاب شریف مفاتیح الجنان بیان شده است.

محرم، ماه حزن و اندوه و عزاداری شیعیان در شهادت حضرت امام حسین علیه السلام است.

حوادث و وقایع فراوانی در ماه محرم رخ داده است که در زیر به برخی از آنها اشاره می‌شویم:

غزوه ذات الرقاع، فتح خیبر، ازدواج حضرت زهرا، ورود امیر مؤمنان علی علیه السلام، حادثه خونین کربلا - تاسوعا و عاشورا و شهادت امام حسین علیه السلام و اسارت خاندان امام به کوفه و شام.

همچنین نقل است که به خلافت رسیدن عثمان، قتل محمد امین برادر مأمون عباسی، قتل جعفر برمکی و انقراض آل برمک و دولت برامکه، واقعه هولاکو و مستعصم و انقراض دولت بنی عباس در این ماه بوده است.

عروج حضرت ادریس به آسمان، استجابت دعای حضرت زکریا علیه السلام، عبور حضرت موسی علیه السلام از دریا و غرق شدن فرعونیان در نیل و عذاب اصحاب فیل نیز در ماه محرم رخ داده است.

 « شهادت و جهاد امام حسین (علیه السلام) »

شهید ، برترین مجاهد است و شهادت ،عالی ترین مراحل جهاد

جهاد ، از خود گذشتن و از خویش بریدن و به حق پیوستن است .

جهاد ، خواست خدا را بر خواهش دل مقدم داشتن و آن را نادیده گرفتن است .

جهاد ، از جان گذشتن ، از نام گذشتن ، از دوست گذشتن ، از مال گذشتن ، از مقام گذشتن ، از آسایش چشم پوشیدن ، از زن و فرزند بریدن است برای خدا .

جهاد ، خشم و غضب را فرو بردن ، از کینه توزی دست برداشتن است ، برای خدا .

کاری است نه آسان ، دشوار و بسی تلخ .

جهاد ، بر خلاف خواسته دل حرکت کردن و فقط براساس رضایت الهی است .

جهاد ، اصلاح را از خود آغاز می کند و دیگران اصلاح را از دیگری .

مجاهد خود را برای هدف می خواهد ، نه هدف را برای خود . راهی را که به سوی هدف می رود بر می گزیند و از راهی که به سوی خواسته دل می رود می گریزد .

مجاهد  مهربان است ، خوش خو و خوش اخلاق است ، صبور است ، گذشت دارد ، خیر خواه بشر است ،

امام حسین مجاهد بود ، پدرش مجاهد بود ، برادرش مجاهد بود ، جدش مجاهد بود ،پس باید دوستان و رهروانش هم مجاهد باشند .

  « راز شهادت امام حسین (علیه السلام)»

 ا : بیدار کردن انسانهای غافل .

2 : چراغ راهنمای بشر .

3 : اراده را در افراد ایجاد کردن و دفاع از اسلام .

4 : از بین بردن ظلم و فساد .

5 : اسلا م را زنده کردن .

7 : آبیاری درخت فضیلت و نیکو کاری .

8 : آب حیات بشریت .

 «شعار امام حسین (علیه السلام)»

1 : یگانگی و یکرنگی میان مسلمین .

2 : اهمیت به نماز و نماز اول وقت را به پا داشتن .

3 : بر پایی دین انسانها در قلب و رفتار و کردار .

4 : اخلاص در عمل ( همه کارها برای رضایت خداوند )

5 : احیای امر به معروف و نهی از منکر در بین جامعه .

6 : طرفدار حق باشید همیشه سر فرازید .

 «ویژگی یاران امام حسین (علیه  السلام)»

 1 : در کارهای خوب معروف و شناخته شده بودند .

2 : در ظاهر و باطن افرادی مودب و تمیز بودند .

3: همیشه قرآن را تلاوت می کردند .

4 : اهل مطالعه و علم عالمین را دوست داشتند و احترام می گذاشتند .

5 : همه کارهایشان را برای خشنودی خدا انجام می دادند .

6 : به قول و عهد خود عمل می کردند .

7 : در همه کارها اول حرف امام خود را گوش می کردند .

8 : شجاعت در برابر کارهای زشت و ناپسند .

 شهادت امام حسین ( علیه السلام ) را به امام زمان (عج ) و دوستداران آن حضرت تسلیت می گوییم .

منبع: بنیاد فرهنگی رضوی

  اعمال ماه محرم

 چرا محرم؟

 پیش از اسلام عرب، جنگ در این ماه را حرام می‌دانست و ترک مخاصمه می‌کرد؛ لذا از آن زمان این ماه بدین اسم نامگذاری شد.(1) و روز اول محرم را اول سال قمری قرار دادند.(2) در توضیح این که چرا ماه‌های دیگر که جنگ در آنها حرام است، محرم نامیده نمی‌شود می‌توان گفت: چون ترک جنگ از این ماه شروع می‌شد به آن محرم گفتند.

این ماه در مکتب تشیع یادآور نهضت حضرت سیدالشهدا و حماسه‌ جاودان کربلاست.

این ماه، یادآور دلاورمردی‌های یاران با وفای اباعبدالله الحسین(علیه السلام)، فداکاری‌های زینب کبری(سلام الله علیها)، حضرت سجاد(علیه السلام)، و همه‌ اسرای کاروان امام حسین(علیه السلام)، است. این ماه، یادآور خطبه‌ها و شعارهای آگاهی‌بخش سالار شهیدان، نطق آتشین حضرت زینب(سلام الله علیها) و خطابه‌ غرّای زین العابدین(علیه السلام)، است.

این ماه، یادآور استقامت حبیب بن مظاهر و شهادت عون و جعفر است.

آری این ماه، ماه پیروزی حق بر باطل است.

 محرم از منظر ائمه(علیهم السلام)

 شیعیان از امام رضا(علیه السلام)، چنین نقل شده است:

«وقتی محرم فرا می‌رسید، پدرم خندان دیده نمی‌شد، حزن و اندوه تا پایان دهه‌ اول بر او غالب بود و روز عاشورا، روز حزن و مصیبت و گریه ایشان بود.»(3)

 همچنین حضرت امام رضا(علیه السلام) درباره‌ عاشورا می‌فرماید:

«کسی که عاشورا روز مصیبت و اندوه و گریه‌اش باشد، خداوند قیامت را روز شادمانی و سرور او قرار خواهد داد.»(4)

حجت الاسلام حسین عبدالمحمدی بن چناری، مدیر گروه تاریخ مرکز جهانی علوم اسلامی به تشریح فلسفه عزاداری شیعیان در ایام محرم پرداخت و به خبرنگار شبستان گفت: امام حسین (ع) با برافراشتن پرچم “هیهات من الذله” در برابر جباران و متکبران زمان خود ایستادگی کرد و ما امروز با عزاداری محرم وفاداری خود را به آرمان و راه ایشان یعنی ظلم ستیزی که نیاز امروز جوامع است، اعلام می داریم.

وی با اشاره به تأثیرگذاری واقعه عاشورا در سرنوشت مسلمانان به ویژه شیعیان اظهار داشت: این حادثه در عرصه های مختلف حیات اسلامی نقش بی بدیلی داشته و دارد بنابراین ما باید همه ساله با برپایی مجالس عزاداری این واقعه را بزرگ بداریم و برای آشنایی با ریشه ها و دلایل قیام ابا عبدالله الحسین (ع) بکوشیم.

عضو هیئت علمی مرکز جهانی علوم اسلامی یکی دیگر از ابعاد فلسفه عزاداری ماه محرم را مسئله تجلیل از قهرمانان کربلا دانست و ابراز داشت: هر جامعه ای از قهرمانان بزرگ خود تجلیل می کند، امام حسین (ع) نیز قهرمان مکتب تشیع است و ما با یادآوری رشادت های ایشان به عنوان بزرگ پرچمدار عشق و یاران باوفایش در واقع حق شناسی خود را ابراز می داریم.

حجت الاسلام عبدالمحمدی یادآوری حماسه عاشورا را عامل ایجاد شور، نشاط و حماسه عنوان و تصریح کرد: پاسداشت عاشورا، پاسداشت یک مکتب است که شجاعت را در وجود شیعیان تزریق و پویایی این مکتب را حفظ می کند.

وی ادامه داد: باید مراقب باشیم که عزاداری امام حسین (ع) دچار آفت نشود چرا که دشمنان تشیع درصددند با به انحراف کشیدن شور عزاداران حسینی، تشیع را از مسیر اصلی خود خارج کنند.

این استاد حوزه غلو و انجام اقداماتی بدون اعتبار عقلی چون قمه زنی را از جمله آفات عزاداری حسینی خواند و اذعان داشت: هدف از عزاداری برای واقعه عاشورا ایجاد خردورزی، ذلت ناپذیری و حماسه سازی است و باید با هر کاری که با این اهداف سازگاری ندارد، مبارزه کنیم.

حجت الاسلام عبدالمحمدی مبارزه با انحرافات فرهنگی، سیاسی و اجتماعی را از ریشه های حرکت تاریخی امام حسین (ع) معرفی کرد و گفت: در زمان ایشان اکثر سنت ها از بین رفته و بدعت ها جای آن را گرفته بود به طوری که حقیقت فرهنگ دینی تغییر یافته بود تا جایی که فردی فاسق که گناهان او علنی شده بود ادعای جانشینی پیامبر را داشت.

وی با اشاره به سخنی از امام حسین (ع) که فرمود “مرگ در چنین فضایی خوش تر از زندگی با ذلت است”، اذعان داشت: این امام معصوم (ع) تحمل جامعه ای که در آن زندگی می کرد را نداشت و این الگوی مناسب امروز ماست تا بدانیم که همواره باید مبانی دینی را حفظ کنیم و قیام امام خمینی (ره) نیز به پشتوانه همین الگو شکل گرفت.

حجت الاسلام عبدالمحمدی ادامه داد: منطق امام حسین (ع) این بود که اگر قرار است بین من و دین یکی فنا شود بهتر است من بروم تا دین بماند بنابراین حفظ دین برتر از حفظ جان است. این مسئله مهمترین درس عاشورا برای همه ماست.

«عبدالعزیز بن عبدالله آل الشیخ» مفتی وهابی عربستان در گفت وگو با روزنامه مکه، رهبر ایران را به دشمنی با اسلام متهم کرد

و مدعی شد منشأ سخنان او اختلاف با اهل تسنن است.

آل الشیخ که نسبش به «محمد بن عبدالوهاب» موسس فرقه وهابیت می رسد مدعی شد که انتقادات رهبر ایران از برگزاری مراسم حج به وسیله عربستان موضوع غیر قابل انتظاری نبوده و افزود: باید بدانیم که اینها مسلمان نیستند؛ اینها فرزندان مجوس [معرب مغ] هستند و دشمنی آنها با مسلمانان به ویژه اهل سنت دیرینه است.

وی همچنین مدعی شده که اطمینان دارد افرادی که سعی می کنند در خصوص آنچه خدمت رسانی سعودی ها برای حج و حاجیان توصیف کرده انتقاداتی را مطرح کنند به اهداف خود نمی رسند.

آیت الله خامنه ای در پیام امسال خود تأکید کرده بودند جهان اسلام، اعم از دولتها و ملّتهای مسلمان باید حاکمان سعودی را بشناسند و واقعیت هتّاک و بی ایمان و وابسته و مادّی آنان را بدرستی درک کنند؛ باید به خاطر جنایاتی که در گستره ی جهان اسلام به بار آورده اند، گریبان آنها را رها نکنند؛ باید به خاطر رفتار ظالمانه ی آنان با ضیوف الرّحمان، فکری اساسی برای مدیریّت رمحین شریفین و مسئله ی حج بکنند. کوتاهی در این وظیفه، آینده ی امّت اسلامی را با مشکلات بزرگتری مواجه خواهد ساخت.

توضیح اجمالی در مورد تفاوت مجوس (مغ) با زرتشتی

به عقیده علی اصغر حکمت "آیین مغان که رواج فراوانی در دولت مادها داشت، گرچه با ظهور زردشت از رونق افتاد، اما برخی عقاید و سنن آنان به زردشتیان منتقل گشت، از قبیل احترام به عناصر اربعه آب، خاک، باد و به ویژه عنصر آتش. تجلیل مغان از آتش بیش از زردشتیان بوده است. بر همین اساس است که حافظ شیرازی از آتش درون، به یاد دیر مغان می افتد نه آتشکده زردشت:

از آن به دیر مغانم عزیز می دارند              که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست

اعتقاد به ثنویت و قدرت و تأثیرگذاری اهریمن، در آیین مغان بسیار شدیدتر از عقایدی است که در دین زردشت به چشم می خورد. آفتاب پرستی و جادوگری نیز از ویژگی های آنها بوده است؛ تا جایی که مغان را به جادوگری می شناختند."

 از نظر اعراب، مجوس به چه کسانی گفته می شد؟

آیا بعد از فتح ایران که حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) ایرانیان را مجوس می خواند باز هم باید در این رابطه کنکاش کرد؟

درباره تعریف مجوس و نظر اعراب بد نیست که به تفسیر نمونه مراجعه نماییم:

"واژه" مجوس" فقط یک بار در قرآن مجید در همین آیات مطرح شده و با توجه به اینکه در برابر مشرکان و در صف ادیان آسمانی قرار گرفته اند چنین بر می آید که آنها دارای دین و کتاب و پیامبری بوده اند.

تردیدی نیست که امروز مجوس به پیروان زردشت گفته می شود، و یا لااقل پیروان زردشت بخش مهمی از آنان را تشکیل می دهند، ولی تاریخ خود زردشت نیز به هیچوجه روشن نمی باشد، تا آنجا که بعضی ظهور او را در قرن یازدهم قبل از میلاد دانسته اند و بعضی در قرن ششم یا هفتم!

این تفاوت و اختلاف عجیب یعنی پنج قرن! نشان می دهد که تا چه اندازه تاریخ زردشت تاریک و مبهم است.

معروف این است او کتابی به نام" اوستا" داشته که در سلطه اسکندر بر ایران از بین رفته است، و بعدا در زمان بعضی از پادشاهان ساسانی بازنویسی شده است. از عقائد آنها مطالب زیادی در دست نداریم، ولی چیزی که امروز بیش از همه شهرت دارد مساله اعتقاد به دو مبدأ خیر و شر یا نور و ظلمت است، به این ترتیب که خدای نیکیها و نور را" اهورامزدا" و خدای شر و ظلمت را" اهریمن" می دانند، و به عناصر چهارگانه مخصوصا" آتش" احترام بسیار می گذارند.

بعضی واژه مجوس را از ماده" مغ" که به پیشوایان و روحانیون این مذهب می گفتند مشتق می دانند، و" مؤبد" که اکنون به روحانیون آنها گفته می شود در اصل از ریشه" مغود" بوده است .

در روایات اسلامی آنها از پیروان یکی از انبیای بر حق شمرده شده اند (که بعدا از اصل توحید منحرف گشته و به افکار و عقائد شرک آلود روی آورده اند).

در بعضی از روایات می خوانیم مشرکان مکه از پیامبر (صلی الله علیه و آله) تقاضا کردند از آنها جزیه بگیرد، و اجازه بت پرستی به آنها بدهد! پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: من جز از اهل کتاب جزیه نمی گیرم، آنها در پاسخ نوشتند تو چگونه چنین می گویی در حالی که از مجوس منطقه " هجر" جزیه گرفته ای؟! پیامبر اکرم فرمود:

ان المجوس کان لهم نبی فقتلوه و کتاب احرقوه؛

" مجوس پیامبری داشتند و کتاب آسمانی، پیامبرشان را به قتل رساندند، و کتاب او را آتش زدند"!.

در حدیث دیگری از" اصبغ بن نباته" می خوانیم که امام علی علیه السلام بر فراز منبر فرمود:

سلونی قبل ان تفقدونی ؛" از من سؤال کنید پیش از آنکه مرا نیابید".

" اشعث بن قیس" (منافق معروف) برخاست و گفت: ای امیر مؤمنان چگونه از مجوس جزیه گرفته می شود در حالی که کتاب آسمانی بر آنها نازل نشده و پیامبری نداشته اند؟ حضرت فرمود: آری ای اشعث

قد انزل اللَّه الیهم کتابا و بعث الیهم نبیا؛ خداوند کتابی بر آنها نازل کرده و پیامبری مبعوث نموده است.

و در حدیثی از امام سجاد علی بن الحسین علیه السلام می خوانیم که پیامبر فرمود:

سنوا بهم سنة اهل الکتاب، یعنی المجوس؛ " با آنها طبق سنت اهل کتاب رفتار کنید، منظور پیامبر اسلام مجوس بود".

ضمنا باید توجه داشت که واژه" مجوس" جمع است و مفرد آن " مجوسی" است.

در حقیقت می توان گفت که عنوان مجوس بر ایرانیان از سوی پیامبر (صلی الله علیه و آله) عنوانی توهین آمیز نبوده است و اشاره به یک دین توحیدی داشته است. ضمن اینکه نباید بین ایرانیان (فارس زبانان) و زرتشتیان لازمه ای برقرار کرد چرا که ایران، در دوران پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) امپراطوری بسیار بزرگی بوده است و از طوایف مختلف با فرهنگ ها و زبان های گوناگون تشکیل شده بوده، بنابراین نمی توان مجوس را به ایرانیان معروف در اذهان که عمدتا فارس زبان هم بودند اطلاق نمود چه بسا در ایران آن زمان مجوسیان عرب نیز وجود داشته است. علاوه بر این باید توجه داشت که مجوس در آیات و روایات به معنای آتش پرستی نیست. و ایرانیان این عصر عمدتا مسلمان و شیعه می باشند. و هیچ کس حق ندارد مسلمانی را از انجام فرائضش بازدارد.

حجت الاسلام تیموری

« مَا بَنَی بَناءً فِی الاِسلام اَحَبُّ إلَی الله مِنَ التَزوِیج؛ (مستدرک الوسائل، ج 14، ص 153.( نزد خداوند هیچ بنایی محبوبتر از خانه ای نیست

که از طریق ازدواج آباد گردد.»

و نیز می فرمایند: «برای مرد مسلمان(بعد از ایمان به اسلام) فایده ای برتر از همسری مسلمان نیست که مرد با نگاه به او شادمان گردد

و...» (بحارالانوار، ج 103، ص217.)

با اینکه در اسلام در مورد مباحث مهمی چون ازدواج کردن، اجتناب از تجرد، آداب ازدواج و... بسیار بحث شده و مسیر برای مومنان هموار

  و  روشن گردیده است،  اما در کنار آنها بحث بسیار جالب دیگری  با عنوان «ازدواج های ممنوعه» نیز مطرح می شود که بررسی آن لازم

و ضروری به نظر می رسد.

ازدواج های ممنوع

در اسلام ازدواج های ممنوع به چند دسته تقسیم می شوند.

الف) ازدواج با محارم

« برای شما (ازدواج با) مادرانتان و دخترانتان و خواهرانتان و عمه‌هایتان و خاله‌هایتان و دختران برادران و دختران خواهرانتان و مادرانی که شما را شیر داده‌اند و خواهران رضاعی شما و مادران همسرانتان و دخترانشان حرام است... » (سوره نساء، آیات 22 و 23)

محارم سه دسته اند

1.نسبی: برخی از زن و مردها به واسطه خویشاوندی بر هم محرم شده و نمی توانند با هم ازدواج نمایند.

محارم مرد:

مادر و مادر بزرگ ها

دختر

نوه های دختری و پسری

خواهر

دختر خواهر و نوادگان او

 دختر برادر و نوادگان او 

عمه و عمه های پدر و مادر

خاله و خاله های پدر و مادر

محارم زن:

 پدر و پدربزرگ ها

 پسر

نوه های پسری و دختری

برادر

پسر برادر و نوه های او 

پسر خواهر و نواده های او

عمو و عموهای پدر و مادر

 دایی و دایی های پدر و مادر

2.  سببی: افراد به واسطه ازدواج بر برخی دیگر محرم می شوند.

 کسانی که پس از عقد به داماد محرم می شوند:

 مادر و مادربزرگ های عروس 

 دختر زن ( نادختری) و نوه های او

 زن پدر( نامادری)

 زن پسر (عروس)

نواده های پسری زن

 کسانی که پس از عقد به عروس، محرم می شوند:

پدر و پدر بزرگ های داماد

پسرشوهر (ناپسری) و نوه های او

 شوهر مادر (ناپدری)

 شوهردختر (داماد)

نواده های دختری شوهر

3. رضاعی: اگر کودکی، شیر زنی غیر از مادر خود را ( با شرایط خاصی) بنوشد، به آن زن و بستگان او محرم می شود. در اصطلاح به این نوع رابطه، محرمیت رضاعی یا شیری گفته می شود.

شرایط شیرخوارگی محرمیت

شیر زن، محصول زایمان و آمیزش حلال باشد. یعنی اگر زنی بدون زایمان کودک را شیر بدهد یا از راه زنا زایمان کرده باشد، به کودک محرم نمی شود.

کودک، شیر را به طور مستقیم از سینه زن بمکد نه از طریق شیشه شیر و...

2 سال کودک تمام نشده باشد.

کیفیت شیر خوردن کودک به صورتی باشد که: آن قدر شیر بخورد که گوشتش بروید و استخوانش محکم شود، یک شبانه روز، غذایش منحصر در شیر دایه باشد، یا 15 مرتبه به طور متوالی شیر دایه را بنوشد. (تحریرالوسیله، ج 2، ص 265-267)

ب) ازدواج با کافر 

در دین مبین اسلام فرد مسلمان حق ازدواج با کافر و مشرک را ندارد. چه به طور دائم، چه به طور موقت. ولی ازدواج موقت مرد مسلمان با زن اهل کتاب، مانند یهودی و مسیحی جایز است. ) همان، ص 285)

« ... هرگاه زنان را مومن یافتید آنها را به سوی کفار بازنگردانید. نه آنها برای کفار حلالند و نه کفار برای آنها حلال ... » (سوره ممتحنه،‌آیه 10.)

« با زنان مشرک ازدواج نکنید، مگر آن که ایمان آورند و همانا کنیزکی با ایمان بهتر از زن آزاد مشرک است، هر چند از حسن او به شگفت آیید و زن به مشرکان ندهید، مگر آن که ایمان آورند و ...» (سوره بقره آیه 221)

ج‌)ازدواج با زن عده دار

« و در باره آنچه شما به طور سربسته از آنان (در زمان عده شان) خواستگارى کرده یا (آن را) در دل پوشیده داشته اید بر شما گناهى نیست‏. خدا مى دانست که (شما) به زودى به یاد آنان خواهید افتاد ولى با آنان قول و قرار پنهانى مگذارید مگر آنکه سخنى پسندیده بگویید و به عقد زناشویى تصمیم مگیرید تا زمان مقرر به سرآید و بدانید که خداوند آنچه را در دل دارید مى داند پس از او بترسید و بدانید که خداوند آمرزنده و بردبار است.» (سوره بقره آیه  235)

عده به مدت زمانی‌ گفته می شود که زن بعد از وفات شوهر یا پس از جدائی از او، باید در آن مدت از ازدواج امتناع ورزد.

انواع  عده

 ‌عده زنی ‌که  قاعده و حیض می ‌شود سه دوره حیض است‌.

عده زنی ‌که حیض نمی شود سه ماه است‌.

 عده زنی ‌که شوهرش مرده چهار ماه و ده روز است مشروط بر آنکه آبستن نباشد.

عده زنی که حامله است تا زمان وضع حملش می باشد. 

د) ازدواج با زن شوهردار

« و زنان شوهردار (بر شما حرام است) مگر آنها را که (از راه اسارت) مالک شده‏اید (زیرا اسارت آنها در حکم طلاق است). اینها احکامى است که خداوند بر شما مقرر داشته است... » (سوره نساء ،‌آیه 24)

براساس این آیه زنان غیر مسلمانى که به در جنگ ها به اسارت مسلمانان در می آمدند، اسارتشان بمنزله طلاق از شوهران سابقشان تلقى می شده و اجازه داشتند پس از اتمام دوره عده شان با فرد دیگری ازدواج نمایند. این حکم درست مانند حکم زن غیر مسلمانى است که با اسلام آوردنش، رابطه اش با همسر سابقش (در صورت ادامه کفر) قطع ‏گردیده و در ردیف زنان بدون شوهر قرار می گیرد.

از اینجا روشن مى‏شود که اسلام به هیچوجه اجازه نداده است که مسلمانان با زنان شوهردار حتى از ملل و مذاهب دیگر ازدواج نمایند. (تفسیر نمونه، ج3، صفحه333)

حال اینکه شبکه بهایی بی بی سی چگونه این مطلب را گسترش داده که رهبر انقلاب فرمودند که بخاطر اینکه امسال سد عن سبیل الله  توسط آل سعود انجام شده به جایش در کربلا مناسک را انجام دهید؛ که این حرف بسیار مضحک و روشن است دسیسه ای بیش نیست حال ما در اینجا به روایاتی اشاره می کنیم که جز سرزمین مکه نمی شود اعمال را بجای آورد و در آخر تکذیبه که از دفتر مقام معظم رهبری انتشار یافته نقل می کنیم:

حجت الاسلام تیموری

«حج» در لغت، قصد کردن چیزى را گویند. و در اصطلاح شرع، «حج» عبادت مخصوصى است که در زمان و مکان معین، و به شکل خاصى، در جوار بیت الله الحرام به منظور اطاعت و تقرّب به خدا انجام می شود. ارتباط میان معنای لغوی و اصطلاح شرعی در این جا است که شخص برای انجام اعمال مخصوصی قصد زیارت خانه خدا را می کند.

اساس روایات؛ اولیای الهی خود تشریع کننده این اعمال نبودند، بلکه خداوند توسط جبرئیل علیه السلام کیفیت انجام مناسک را به آنان تعلیم نمود که البته برخی از اعمالی که حضرت ابراهیم و خانواده شان انجام دادند به عنوان سنتی نمادین برای امت های دیگر باقی ماند.
امام صادق(علیه السلام) فرمود: «خداوند تعالی به حضرت ابراهیم در وقتی که اسماعیل همراه او بود فرمان داد که حج گزارد و ساکن حرم (مکه) شود. آن دو بر شتر سرخی حج گزاردند و کسی به غیر از جبرئیل با آنان نبود پس چون به حرم رسیدند، جبرئیل به حضرت ابراهیم علیه السلام گفت: پیاده شوید و قبل از ورود به حرم غسل نمایید پس از مرکب پایین آمدند و غسل کردند. جبرئیل به آنها چگونگی آمادگی برای احرام را نشان داد و تلبیه های چهارگانه ای را که رسولان الهی می گفتند به آنان آموزش داد سپس آنان را تا درب صفا همراهی کرد. آنان از شتر پیاده شدند و جبرئیل میان آن دو ایستاد و رو به خانه خدا کرد و تکبیر گفت و آنان نیز تکبیر گفتند. او حمد الهی بجا آورد و آنان نیز چنین کردند. او مجد و ثنای پروردگار کرد و آنان نیز متابعت نمودند. پس از این اعمال با آنان نزد جحرالاسود آمد پس جبرئیل دست خود را به آن کشید و فرمان داد که آنان نیز چنین کنند پس با آنان هفت دور طواف کرد و نزد مقام ابراهیم آمد سپس جبرئیل دو رکعت نماز خواند و  آنان نیز خواندند بعد از آن بود که اعمال حج و تمام آنچه لازم است انجام دهند را به آنان نمایاند...».

بر اساس روایات؛ حج، از سابقه ای بسیار طولانی برخوردار است و سابقه و قدمتی دارد که امتداد آن، به سال ها قبل از خلقت حضرت آدم(ع) می رسد. پس از آن که حج حضرت آدم(ع) به پایان رسید، جبرئیل به او فرمود گوارا باد بر تو، ای آدم، بخشوده شدی، من این خانه را سه هزار سال قبل از تو طواف کرده ام.

شیوه و ترتیب حجِّ  مسلمانان، با مناسکی از قبیل: «طواف»، «سعی»، «قربانی» و «رمی شیطان»، به زمان سرسلسله پیامبرانِ حنیف، حضرت ابراهیم(ع) باز می گردد. همان گونه که به طور قطع، بینان گذار عمومی کردن حج نیز، آن حضرت بوده و خدای تعالی به او دستور فرمود تا اعلام حج کند و مردم را از هر سو به حجِّ خانه خود، فرا خواند. بر اساس روایات؛ حج، از سابقه ای بس زیاد برخوردار است و سابقه و قدمتی دارد که امتداد آن، به سال ها قبل از خلقت حضرت آدم ابوالبشر(ع) می رسد. چنان که امام صادق(علیه السلام) فرمود: «پس از آن که حج حضرت آدم(ع) به پایان رسید، جبرئیل به او فرمود: گوارا باد بر تو، ای آدم، بخشوده شدی، من این خانه را سه هزار سال قبل از تو طواف کرده ام».

احکام و مناسک حج کاملا واضح و مشخص است و هیچ جایگزینی ندارد. و تمام اون اعمال باید در مکه و هر کدام در جای خاص خود انجام داد و هیچ یک را نمی شود در جای دیگر انجام داد.

دفتر حفاظت منافع جمهوری اسلامی ایران در قاهره، درباره دروغ رسانه های عربی در مورد فتوای منتسب به امام خامنه ای، بیانیه ای صادر کرد.

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، به دنبال خبرسازی کذب برخی رسانه های عربی در مورد صدور فتوایی از سوی مقام معظم رهبری و انجام مناسک حج از سوی یک میلیون ایرانی در کربلا و مراقد مقدسه، دفتر حفاظت منافع کشورمان در قاهره ضمن تکذیب این گزارشها و در واکنش به بیانیه صادره از سوی موسسه الازهر و گزارش های خبری در برخی رسانه های گروهی مصر تاکید کرد: چنین فتوایی به هیچ وجه در سال جاری یا سال های گذشته صادر نشده است و این مساله نادرست، ساختگی و افتراست.

دفتر حفاظت منافع جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر اینکه فریضه حج یکی از شعائر اسلامی است و ادای مناسک حج بر همه کسانی که استطاعت آن را دارند، واجب می باشد، افزود: زیارت امام حسین در روز عرفه در احادیث و روایات متعدد وارد شده و دارای ثواب و اجر عظیمی است و مشتاقان بسیاری در طول قرن ها و هر ساله در روز عرفه به سوی مرقد مطهر حضرت سید الشهداء علیه السلام روی می آورند.

دفتر حفاظت منافع کشورمان در مصر در ادامه تاکید کرد: دولت جمهوری اسلامی ایران در روندی فنی و غیرسیاسی تمامی تلاش خود را بکار گرفت تا تدابیری را اتخاذ نماید تا مردم مسلمان ایران بتوانند فریضه دینی حج را در سال جاری انجام دهند، اما متاسفانه طرف سعودی با اصرار بر سیاسی کردن این فریضه دینی و برخوردی کاملا سیاسی، علاوه بر قصور آشکار در انجام مسئولیت میزبانی حرمین شریفین و دخالت دادن اختلافات سیاسی در یک فریضه دینی و به جای ارائه پاسخ های قانع کننده، با توسل به ابزارهای تبلیغاتی و رسانه ای و با نگاه سیاسی و غیر منصفانه همچنان تلاش می کند جمهوری اسلامی ایران را مقصر جلوه داده و از مسئولیت های شرعی و بین المللی خود در این راستا شانه خالی کند.

بیانیه دفتر حفاظت منافع ایران در قاهره می افزاید: بی کفایتی و قصور سعودی ها و ناامنی تحمیل شده از سوی آنان بر حجاج خانه خدا و کارشکنی و مانع تراشی آنها عامل اصلی و حقیقی عدم حضور مردم مسلمان ایران در مناسک حج امسال می باشد.

دفتر حفاظت منافع جمهوری اسلامی ایران در پایان خاطر نشان کرد: لازم به تاکید نیست که رسانه های گروهی نقش خطیری در انتقال درست و کامل وقایع و حوادث به افکار عمومی برعهده دارند و محافل حقوق بشری و رسانه ای باید به وظیفه انسانی و حرفه ای خود در قبال جان هزار انسان مظلوم و بی گناه ایفاء نمایند.