بازدید امروز : 44
بازدید دیروز : 119
کل بازدید : 349821
کل یادداشتها ها : 1747
روزنامه کیهان در اخبار ویژه خود نوشت:
خاتمی در دیدار گروهکی موسوم به جمع ایثارگران اصلاحطلب که برخی از آنها عناصر فعال در فتنه 88 بودند، با اشاره به نظر برخی حاضران گفت: من شخصاً هیچ تقاضایی از هیچکس و هیچ جا نداشتهام. اما امروز میخواهم به استناد مطالب و خواستههای شما و به نام و اسم شما تقاضایی را با مقام معظم رهبری مطرح کنم که دستور بفرمایند مسئله حصر حل شود.
خاتمی گفت: دستگاههایی که مسئول هستند، نمیخواهند یا نمیتوانند مسئله حصر را حل کنند و عنایت ایشان است که این مسئله حل خواهد شد و این به نفع نظام و نشانه امنیت و اقتدار نظام خواهد بود. آنچه مطرح کردم تقاضای آزادگان، ایثارگران و بسیاری از اقشار مردم از علما و دانشمندان گرفته تا فرهنگیان و دانشجویان و مردمی است که به نحوی این خواست را مطرح کردهاند و معتقدم دستور رهبری میتواند این مشکل را حل کند.
یادآور میشود رهبر معظم انقلاب بارها با تأکید بر پاسداری از انتخابات و رأی مردم، فتنه را خط قرمز نظام معرفی کردند و همچنین عمل فتنهگران به آیه شریفه «تابوا واصلحو و بینوا» (توبه، اصلاح فساد انجام داده و تبیین حقیقت ماجرا) را شرط بازگشت فتنهگران بر شمردهاند. معظمله همچنین تصریح کردهاند که با فتنهگران اغماض شده و اگر محاکمه شوند، حکم و مجازات آنها بسیار سنگین خواهد بود.
با این وصف کمترین انتظار از خاتمی این است که فکری برای خیانت خود بکند و اگر در محافل خصوصی چند بار اعتراف کرده که تقلب در انتخابات، دروغ بوده، حداقل شجاعت را به خرج داده و همین را به مردم بگوید و از مردم و نظام برای تحریک به آشوب با این دروغ بزرگ (تهمت خیانت به امانت مردم) عذرخواهی کند. فتنهگران باید اعلام کنند که به حکم دادگاه هرچه باشد تمکین میکنند.
یادآور میشود فتنهگران هر چند در آغاز مدعی تقلب در انتخابات بودند، اما به تدریج به سمت حرمتشکنی در روز قدس و شعار به نفع اسرائیل، هتاکی به حضرت امام در روز 16 آذر، حذف اسلام از «جمهوری اسلامی»، سردادن شعار مرگ براصل ولایت فقیه و سرانجام، هتاکی در روز عاشورای حسینی(ع) پیش رفتند و تأکید کردند «انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است». امثال خاتمی باید اعلام کنند که از این طیف برائت میجویند و از همراهی با این جماعت هتاک پشیمانند.
بخشهایی از سخنان دیروز رئیسجمهور در جلسه رأی اعتماد به وزرای پیشنهادی، با واقعیتهای موجود ناهمخوان است.
آقای روحانی دیروز در مجلس با بیان اینکه «علاوه بر خزانه، صندوقها را نیز خالی تحویل گرفتیم»، افزود: یک وقتی ما میخواستیم بدویم روبروی ما یک در بسته به نام تحریم بود. حالا این در شکسته شده. بعضیها میخواهند همان ابتدای راه بایستند و میگویند خب در شکسته شد نتیجهاش کو؟! خب باید حرکت کنی.
وی همچنین درباره وزیر نفت گفت: آقای زنگنه جوانی را آورد، گفت این وزیر بشود، خودم کنار دستش هستم و میشوم مشاورش. پیشنهادش وسوسه کننده بود. اما من گفتم آقای زنگنه، من 100 میلیارد دلار سرمایه خارجی میخواهم. وزیری میخواهم که اسمش برند باشد. همه دنیا را بشناسد تا بتواند برود و سرمایه خارجی بیاورد.
او درباره وزارت خارجه تصریح کرد: ما نمیتوانیم در شرایط امروز برای پیشرفت ایران به سمت سعی و خطا برویم. دیگر آن زمان گذشته و مردم از ما نمیپذیرند. در زمان انقلاب که بر سر کار آمدیم جوان بودیم اما اکنون 40 سال گذشته و نباید درصدد سعی و خطا باشیم بلکه باید از تمام تجربه 40 ساله و جهانی که داریم استفاده کرده و کشور را به حرکت درآوریم.
روحانی همچنین درباره وزیر راه و شهرسازی گفت: «من آقای آخوندی را میخواهم که اگر خواستیم هواپیما بخریم، هر روز نیاید به من بگوید پول از کجا بیاوریم»!
درباره این اظهارات ابهامات و پرسشهایی مطرح است از جمله اینکه اگر خزانه و صندوقها خالی بودند چگونه حداقل 300 مدیر (اذعان رئیس جمهور) حقوقهای نجومی 30 تا 230 میلیونی (و بعضاً پاداشهای تا 500 میلیون تومان) میگرفتند و مثلاً حقوق رئیس صندوق توسعه ملی 57 میلیون تومان بود؟
اگر صندوقها خالی بود چگونه فساد 8 هزار میلیارد تومانی در صندوق ذخیره فرهنگیان رخ داد؟
اگر تحریمها واقعاً برداشته شده، چرا همچنان در تراز تجارت خارجی، کفه واردات لوکس و مصرفی غیر ضرور و یا دارای مشابه داخلی، بر صادرات سنگینی میکند؟ آیا واقعیت این نیست که چون تحریمها و از جمله یوترن (چرخه دلاری) باقی است، دولت مجبور است ضمن حفظ ظاهر و علنی نکردن ماجرا، بخش عمده درآمد فروش نفت را به واردات تحمیلی غیر ضرور و در عین حال کمرشکن برای تولید داخلی (ضد اشتغال) اختصاص دهد؟
از 27 دی ماه 94 یعنی 19 ماه قبل باید تحریمها برداشته میشد اما آیا دولت میتواند بگوید از آن 100 میلیارد دلار مورد انتظار چند میلیارد دلار سرمایه خارجی اجازه ورود به ایران پیدا کرده است؟ چرا متوسط حجم سرمایهگذاری خارجی در دولت روحانی بسیار پایینتر از دولت دهم بود؟
درباره وزیر نفت، بله آقای زنگنه به تعبیر روحانی برنده است. اما برند چی؟! از فساد و رشوه شرکت استات اویل تا رشوه 60 میلیون دلاری توتال و سپس رشوه و زد و بند در قرارداد ننگین کرسنت، همگی در دوران وزارت ایشان رخ داده و یک رکورد کمنظیر در دنیاست.
آقای روحانی نمیتواند از یاد ببرد که سال 1381 درباره همین قرارداد کرسنت، چه نامه اعتراضی شدیدی به رئیس دولت اصلاحات نوشت. حداقل خسارت کرسنت از سوی مقامات دولت روحانی، 18 میلیارد اعلام شده است.
اما درباره نهی آزمون و خطا باید پرسید آیا خطایی بزرگتر از اعتماد به شیطان بزرگ و ابراز خوشبینی به توافق با آنها و ابراز امیدواری اولیه به اینکه بتوانیم ده برجام دیگر منعقد کنیم، وجود دارد؟ آقای روحانی همین چهارشنبه گذشته در مجلس اذعان کرد «آمریکا نه شریک خوبی است و نه طرف مذاکره قابل اعتماد.»
درباره مزیت مورد اشاره وزیر راه و شهرسازی نیز باید دید اولاً مسئولیت بار بر زمین مانده رکود بازار مسکن و فشار اجاره بها بر مردم چه میشود، تکلیف نابسامانی حمل و نقل ریلی و جادهای و نامناسب بودن جادهها چیست، و چه کسی پاسخگوی مردم درباره افزایش بیش از دو برابری قیمت بلیت هواپیماست؟
بر پایه این گزارش مصطفی محدثی خراسانی هم شعر زیر در این مراسم خواند:
سرزنده مثل چشمه، سرسبزچون بهاریم
سرویم و سبزقامت، کوهیم و استواریم
آیینهدار خورشید، آیات انقلابیم
در آسمان ظلمت روشنترین شهابیم
ما رازدار هستی با مهر کربلاییم
ما ریشهدار غیرت در ظهر کربلاییم
روح حماسه و عشق درجان ما حسین است
آغاز ما حسین و پایان ما حسین است
در لحظه لحظه عمر، با پارهپاره جان
ماییم و دست یاری، ماییم و عهد و پیمان
سرچشمههای شوقیم، با چشم های بیدار
لبریز ازحماسه ،ازعاشقانه سرشار
این روی سکه، موم و آن روی سکه، آهن
مرهم برای یاران، خنجر برای دشمن
ازهشت فصل ایثار مردانه قدکشیدیم
روح مقاومت را درعاشقان دمیدیم
خورشیدی از حقیقت در این جهان سردیم
با تیرگی مقابل، با ظلم در نبردیم
درشرق و غرب عالم دادیم این صلا را
جغرافیا نباشد، تاریخ کربلا را
ما را ز سر مترسان چون وارث محرم
سر میدهد ولیکن، سر را نمیکند خم
از ساحت حماسه ،تسلیم دوربادا
شیطان، شکست مارا حسرت به گوربادا
این شاعر در ادامه شعری دیگر خواند که بیتی از آن به شرح ذیل آمده است:
روح حماسه و عشق در جان ما حسین است/ آغاز ما حسین و پایان ما حسین است
*شرمنده خانواده شهدای اسلام و کشورمان هستیم
در ابتدای مراسم میلاد عرفانپور از شاعران کشورمان پیش از شعرخوانی اظهار اشت: شرمنده این خانواده و خانواده شهدای اسلام و کشورمان هستیم. غزلی تقدیم میکنم که ساعات اولیه با الهام از عکس معروف اسارت آقا محسن سروده شد.
صلابتی که در نگاه توست... شقاوتی که در نگاه اوست
جهنم و بهشت را ببین نگاه دشمن و نگاه دوست
چقدر شمر و ابنملجم است چقدر هیزم جهنم است
نگاه این که بسته دست تو، چقدر بیحیا، بیآبروست
نگاه تو به کیست اینچنین، غریب و روشن و شکوهمند
نگاه تو نگاه تو نگاه...چه عاشقانه گرم گفتگوست
جوانی و هنوز نیستی جوانتر از علیِّ اکبرش
سه شعبهایست بردلت هنوز، از آن سه شعبهای که بر گلوست
وجود بیعدم، نگاه توست، کبوتر حرم، نگاه توست
نماز صبحدم نگاه توست، نگاه تو همیشه باوضوست
نگاه تو چه فاتحانه گفت: نهگاه ماندن و نشستن است
نه روزگار غربت حسین، نه تاب حسرت است و آرزوست
فقط نه چشم تر بیاورید، برای دوست سر بیاورید
چقدر کربلا که پشت سر، چقدر کربلا که پیش روست
بحثهای داغ نمایندگان موافق و مخالف وزرای پیشنهادی رئیسجمهور سرانجام در بهارستان به پایان رسید و 16 وزیر از 17 وزیر پیشنهادی رای اعتماد لازم را کسب کردند. نکته مهم درباره آرای نمایندگان به وزرا این بود که 12 وزیر از 17 وزیر پیشنهادی بالای 225 رای کسب کردند که به این ترتیب 70 درصد وزرا با آرایی بالا سکاندار وزارتخانههای خود شدند.
رای بالا به وزرای کابینه در عین حال که حاوی پیامهای مثبت مبنی بر حمایت مجلس از دولت و برنامههای وزرای پیشنهادی است، اما از زاویه دیگر بیانگر انتظار از دولت دوازدهم برای پاسخگویی به مطالبات بویژه مربوط به مسائل معیشتی است که در کوران رقابتهای انتخاباتی ریاستجمهوری و همچنین از فردای اعلام پیروزی دکتر روحانی از سوی ایشان و اعضای کابینه به مردم وعده داده شده است. واقعیت این است که مردم از دولت دوازدهم انتظار دارند با اقدام عملی خواستهای مردم را در زمینه مسائل معیشتی برآورده سازد. رونق تولید و اشتغال با راهبرد اقتصاد مقاومتی، مباحث مربوط به محیطزیست و اقدام قاطعانه در حوزه سیاست خارجی در برابر بدعهدیهای آمریکا از مهمترین مطالباتی است که مردم از اعضای دولت دوازدهم انتظار دارند. مطالباتی که البته رئیسجمهور و اعضای کابینه پیشتر خود بارها در سخنرانیها و اعلام برنامهها آنها را مطرح کردهاند.
از نکات مهم این که هر چند در پیشبرد تولید و اشتغال و مطالبات اقتصادی خرد و کلان، قوای سهگانه و دستگاههای مسئول میباید همراهی و نقشآفرینی کنند، اما تردیدی نیست که مسئولیت اصلی متوجه رئیسجمهور و کابینه دوازدهم است. چنان که رهبر معظم انقلاب در دیدار رمضانی مسئولان نظام با ایشان در بیست و دوم خردادماه امسال فرمودند: «آقای رئیسجمهور در صحبتشان مفصل پرداختند به مساله اقتصادی و کارهایی که باید انجام بگیرد. البته ایشان مواردی را ذکر کردند که باید این کار بشود. باید این کار [دیگر] بشود.
مخاطب این بایدها کیست؟ خود ایشان. یعنی مخاطب این بایدها غیر از خود آقای روحانی و تیم کاریشان در دولت دوازدهم هیچکس دیگر نیست یعنی غالب این کارها حالا بخشی از آنها ممکن است به مجلس یا قوه قضاییه یا بعضی جاهای دیگر ارتباط پیدا کند، اما عمدهاش کارهای خود مسئولان دولتی است». با توجه به تاکید رهبر انقلاب از یکسو و رای بالای مجلس از سوی دیگر و همچنین مطالبات مردمی بویژه در زمینه تولید و اشتغال، اکنون آحاد ملت ایران در انتظار اقدامات دولت در عمل هستند تا به این ترتیب ایران اسلامی با بهرهگیری از ظرفیتها و پتانسیلهای بالقوه و بالفعل موجود بتواند به حرکت کشور در دستیابی به اهداف سند چشمانداز سرعت بیشتری ببخشد و زمینه را برای رونق کسب و کار و پویایی هر چه بیشتر کشور در حوزههای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، ورزشی و علمی فراهم آورد.